Verbum

стацыяна́р

(лац. stationarius = нерухомы)

1) установа з пастаянным месцам знаходжання (напр. бібліятэка-с.);

2) лячэбная ўстанова, якая мае пастаянныя ложкі для хворых;

3) дзённае аддзяленне ў ВНУ ў адрозненне ад вячэрняга і завочнага (напр. вучыцца на стацыянары).

архі́ў

(лац. archivum, ад гр. archeion = урадавы будынак)

1) установа, дзе захоўваюцца і сістэматызуюцца пісьмовыя помнікі мінулага, старыя дакументы;

2) аддзел установы, дзе захоўваюцца старыя дакументы, скончаныя справы і інш.;

3) збор пісем, рукапісаў, фатаграфій, якія маюць адносіны да дзейнасці якой-н. арганізацыі, установы, асобы.

банк

(фр. banque, ад іт. banco = лаўка)

1) установа, дзе ажыццяўляюцца грашовыя аперацыі, аперацыі з золатам, замежнай валютай і іншыя функцыі;

б. дадзеных — сукупнасць інфармацыі, сканцэнтраванай у пэўным месцы, дзе яна даступна для калектыўнага карыстання;

2) сума грошай, пастаўленая на кон у картачнай гульні.

інстыту́т

(фр. institut, ад лац. institutum = установа, устанаўленне)

1) навучальная ўстанова, якая дае вышэйшую адукацыю ў пэўнай галіне;

2) сярэдняя навучальная ўстанова закрытага тыпу для жанчын дваранскага паходжання ў дарэвалюцыйнай Расіі;

3) навукова-даследчая ўстанова;

4) сукупнасць норм, якія рэгулююць грамадскія адносіны (напр. і. права).

о́рган

(гр. organon = прылада, інструмент)

1) частка арганізма, якая мае пэўную будову і выконвае пэўную функцыю;

2) установа, якая выконвае пэўныя задачы ў той або іншай галіне грамадскага жыцця (напр. органы народнай адукацыі);

3) газета або часопіс, якія выдаюцца якой-н. арганізацыяй або ўстановай.

кансульта́цыя

(лац. consultatio)

1) нарада спецыялістаў па якому-н. пытанню (напр. двухбаковыя кансультацыі па міжнародных пытаннях);

2) парада спецыяліста, а таксама дадатковае тлумачэнне навучэнцам праграмнага матэрыялу (напр. к. урача, к. па матэматыцы);

3) установа, якая дапамагае насельніцтву парадамі па якіх-н. пытаннях (напр. юрыдычная к., дзіцячая к.).