жмуто́к, ‑тка, м.

Памянш. да жмут; невялікі жмут. Рэдактар сунуў у рукі Лабановічу жмуток доўгенькіх паперачак. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гурто́к, -тка́ м. кружо́к;

літарату́рны г. — литерату́рный кружо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

літгурто́к, -тка́ м. (літарату́рны гурто́к) литкружо́к (литерату́рный кружо́к)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашчы́так, -тка м., архит., обл. щит, лби́ще ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драмгурто́к, -тка́ м. (драматы́чны гурто́к) драмкружо́к (драмати́ческий кружо́к)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перале́так, -тка м. полугодова́лый телёнок (ягнёнок и т.п.)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкле́так, -тка м., обл. чула́н, кладова́я при амба́ре

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэхгурто́к, -тка́ м. (тэхні́чны гурто́к) техкружо́к (техни́ческий кружо́к)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ткі ’такі’ (Бяльк., Варл.): усё ж ткі (Маладосць, 1991, 10, 115), добра‑ткі падпілі (Беларуская маладзёжная, 1999, 26 ліст.). Звычайна разглядаецца як скарочанае з такі 2 (гл.), аднак параўн. таксама -тка, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гурто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. гл. гурт.

2. Група людзей з агульнымі інтарэсамі, якія аб’ядналіся для сумеснай дзейнасці, сумесных заняткаў.

Драматычны г.

|| прым. гуртко́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)