академи́ческий акадэмі́чны;

академи́ческий теа́тр акадэмі́чны тэа́тр;

академи́ческое собра́ние акадэмі́чны сход;

академи́ческий час акадэмі́чная гадзі́на;

академи́ческий о́тпуск акадэмі́чны во́дпуск;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Заба́ва ’пацеха’. Рус., укр. заба́ва ’тс’, польск. zabawa ’тс’, ’таварыскі сход з мэтай забавы’, в.-луж. zabawa ’пацеха’, чэш., славац. zábava ’пацеха, сход’, славен. zabava ’перашкода’, ’забава’, серб.-харв. за́бава, за̑бава ’забава; прадмет, які дае пацеху’, уст. ’цяжкасць’, балг. заба́ва ’спазненне; пацеха’, макед. забава ’пацеха’. Ст.-рус. забава ’затрымка; справа; пацеха’ (XVII ст.). Прасл. імя zabava ўтворана ад дзеяслова zabaviti(sę) з дапамогай тэматычнага (асноваўтвараючага) ‑а‑, якое потым ператварылася ў канчатак. Дзеяслоў узнік у выніку прэфіксацыіі *za‑ + baviti + sę; гл. бавіцца 1. Параўн. Мельнічук, Этимология, 1967, 62–63.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kréistag

m -(e)s, -e гіст. крайста́г, раённы сход дэпута́таў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нечарго́вы, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца без чаргі, па-за вызначаным тэрмінам. Нечарговая сесія Вярхоўнага Савета. Нечарговы сход. Нечарговы адпачынак. □ Пасля ўрокаў быў прызначаны нечарговы збор атрада. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

convene

[kənˈvi:n]

1.

v.i.

зьбіра́цца, зьяжджа́цца

2.

v.t.

1) скліка́ць сход, пасе́джаньне

2) выкліка́ць (у суд)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лю́дны

1. dicht bevölkert; belébt (ажыўлены);

лю́дная ву́ліца belébte [verkéhrsreiche] Stráße;

2.:

лю́дны сход stark besúchte Versámmlung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

панабяга́ць, ‑ае; зак.

1. Хутка сабрацца ў адным месцы ў вялікай колькасці. Жанок панабягала — Як бы хто сход сазваў. Гілевіч.

2. Нацячы, насыпацца куды‑н. у вялікай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Парла́мент ’вышэйшы заканадаўчы орган буржуазнай дзяржавы, заснаваны часткова або цалкам на выбарных органах’ (ТСБМ). З рус. парла́мент ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 83). У рус. м. праз польск. parlament ад італ. parlamento ’абмеркаванне, перагаворы, сход’ (Брукнер, 396; Фасмер, 3, 208).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

злёт, злёту, М злёце, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. злятацца — зляцецца.

2. Сход, з’езд прадстаўнікоў якой‑н. масавай арганізацыі або якой‑н. прафесіі. Злёг піянераў. Злёт калгаснікаў-жывёлаводаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сур’ёзна, прысл.

1. Прысл. да сур’ёзны.

2. Не жартуючы, без смеху. Чорныя гузічкі Мішкавых вачэй глядзяць уважліва, сур’ёзна. Брыль.

3. у знач. пабочн. Разм. Сапраўды. Сход пераносіцца назаўтра, сур’ёзна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)