Ро́шына ’крошка’: да абеду нават рошыны ня было ў роця (навагр., Нар. словатв.). Утварэнне з суф. адзінкавасці ‑ін‑а ад крош‑к‑а як дзярніна ’кавалак дзёрну’, вераўчына ’кавалак вяроўкі’, дзе ў якасці ўтваральнага выступае рэчыўны назоўнік, які абазначае цэласную масу, што можа распадацца на асобныя кавалкі. Страта пачатковага к‑, магчыма, пад уплывам раса́, параўн. расінкі ў роце не было. Гл. крошка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
непрыто́мнасць, ‑і, ж.
1. Страта прытомнасці, выкліканая хваравітым станам або душэўным узрушэннем. У непрытомнасці.. [Антаніна Мікалаеўна] асунулася на зямлю. Шчарбатаў. Паддубны быў у непрытомнасці. М. Ткачоў.
2. Крайняя ступень душэўнага ўзрушэння, пры якой траціцца здольнасць валодаць сабой. Хацелася [Тані] крыкнуць: «Хопіць!» Ды побач маці і Хімка, захлёбваючыся да непрытомнасці, мармыталі свае малітвы. Гроднеў. Іліко і Вано стаялі ў кутку, напалоханыя да непрытомнасці. Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
утра́та, ‑ы, ДМ ‑раце, ж.
Разм. Тое, што і страта. Хто боль утраты зведаў, Той зразумеў да дна Праплаканыя вочы, Цану маршчын шматследных, Што прынясла вайна. Буйло. І з кожным пытаннем голас у Васіля змяняўся: то ў ім гучэў малады задор, то чуўся страх утраты любай дзяўчыны. Колас. Над свежаю ямаю — тры пахілыя ціхія бярозы, — схіліліся, нібы ад цяжару ўтраты. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акіне́зія
(гр. akinesia = нерухомасць)
мед. страта здольнасці да актыўных рухаў у выніку паралічу, болю, пры некаторых псіхічных захворваннях.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
disadvantage
[,dɪsədˈvæntɪdʒ]
n.
1) невыго́да f., невыго́днае стано́вішча
to be at a disadvantage — быць у неспрыя́льным стано́вішчы
2) стра́та, шко́да, некары́сьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
harm
[hɑ:rm]
1.
n.
1) шко́да, стра́та f.
2) зло n.; кры́ўда f.; несправядлі́васьць f.
2.
v.t.
нано́сіць боль, кале́чыць, шко́дзіць, кры́ўдзіць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
агра́фія
(ад а- + -графія)
страта здольнасці пісаць у сувязі з паражэннем пэўных аддзелаў кары галаўнога мозгу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Verlúst
m -(e)s, -e стра́та, прапа́жа, про́йгрыш
éinen ~ erléiden* — не́сці [цярпе́ць] стра́ту
éinen ~ béibringen* — нане́сці стра́ту
~e an Mann und Wáffe — вайск. стра́ты ў жыво́й сі́ле і тэ́хніцы
das ist ein ~ für mich — гэ́та стра́та для мяне́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
акіне́зія
(гр. akinesia = нерухомасць)
страта здольнасці да актыўных рухаў у выніку паралічу, болю, пры некаторых псіхічных захворваннях.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
анестэзі́я
(гр. anaisthesia = неадчувальнасць)
1) страта або паслабленне ўспрымальнасці да знешніх раздражненняў;
2) абязбольванне пры дапамозе анестэтыкаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)