атрафі́я
(гр. atrophia = завяданне)
1) страта жыццяздольнасці якога-н. органа, часткі арганізма;
2) перан. прытупленне, аслабленне якой-н. уласцівасці, якасці, здольнасці (напр. а. дапытлівасці ў хворага дзіцяці).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
брэш
(фр. brèche)
1) пралом у сцяне, корпусе карабля, зроблены снарадам, мінай і інш.;
2) разрыў, парушэнне цэласнасці чаго-н.;
3) перан. страта (напр. б. у бюджэце).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
stracenie
straceni|e
н.
1. пакаранне смерцю; смяротная кара;
2. страта; згуба;
nie mam nic do ~a — мне няма чаго губляць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
про́йгрыш, ‑у, м.
1. Страта ў гульні; становішча, якое склалася ў выніку няўдачнага канца гульні. Пройгрыш у шахматнай гульні. // Няўдачны вынік, паражэнне (у якой‑н. справе, спрэчцы і пад.). Злосць забірае Аксёна. Перад яго вачамі ўстаюць суды, доўгая цяганіна з панам Скірмунтам і пройгрыш справы па ўсіх інстанцыях. Колас.
2. Тое, што прайграна. Вялікі грашовы пройгрыш.
3. Няўдача, нявыгада. Апынуцца ў пройгрышы. □ [Сцёпка:] — Правільна кажаш, Атрымалі б выйгрыш у часе, але пройгрыш у сіле... Гамолка. Адзіны пройгрыш мой, і немалы — не здолеў я прываражыць Ірыну. Зарыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кула́ж
(фр. colage = страта)
1) скідка з вагі на ўтруску, што робіцца ў час куплі рэдкіх прадуктаў, а таксама сама ўтруска;
2) перан. непрадуктыўная растрата матэрыяльных сродкаў, часу, працы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
банкру́цтва
(фр. banqueroute < іт. bancarotta, ад banco = лаўка + rotto = зламаны)
1) страта даўгавой плацежаздольнасці ў сувязі з разарэннем даўжніка;
2) перан. правал у ідэйнай, палітычнай дзейнасці якой-н. асобы або арганізацыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
blackout
[ˈblækaʊt]
n.
1) зацямне́ньне (у су́вязі з супрацьпаве́транай абаро́наю)
2) часо́вае асьляпле́ньне або́ абамле́ньне
3) часо́вая стра́та па́мяці
4) часо́вая адсу́тнасьць электры́чнага то́ку, радыёпрыёму
5) Theatr. пагашэ́ньне сьвятла́ на сцэ́не
6) засакрэ́чаньне інфарма́цыі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пара́ліч
(ад гр. paralysis = расслабленне)
1) хвароба, якая пазбаўляе той ці іншы орган цела здольнасці рухацца, дзейнічаць (напр. п. ног);
2) перан. стан бяздзейнасці, страта здольнасці выконваць свае функцыі (напр. п. эканомікі).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
breakup
[ˈbreɪkʌp]
n.
1) разва́л -у m.; распа́д -у m.
the breakup of a marriage — жані́мства распа́лася
2) разьбіцьцё n.
the breakup of all one’s hopes — стра́та ўсі́х надзе́яў
3) упа́дак -ку, раскла́д -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Па́маракі ’памяць, прытомнацсь’ (Пал.), помаракі ў фраз. помаракі галаву водзяць (Арх. ГУ, нараўл.), паморока, паморак ’абмарачэнне’ (ТС), пимрок ’замарачэнне’ (Бяльк.). Рус. курск. паморак ’розум’, курок., арл., наўг. ’часовая страта прытомнасці’, арл. паморока, паморка ’тс’, маек пимороки, паморка ’тс’, укр. пимороки забіць ’замарачыць’. Поруч з тым рус. арх., анг., валаг., алан., пск., наўг. пимрак, ’імгла; хмара; пахмурнае надвор’е некалі з дробным дажджом і снегам’, польск. pomrok, pomroka, серб.-харв. памрак, славен. pomrak ’змрок, змярканне’. З прыст. pa‑ і тогкъ (гл. морак) або аддзеяслоўнае ўтварэнне ад ротогШі другасным падаўжэннем галоснага ў прыстаўцы. Бел. слова прымыкае да паўдн.-рус. моўнай тэрыторыі, дзе гэта слова ўжываецца ў другасным значэнні.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)