безнадзе́йны, -ая, -ае.

Які не пакідае надзеі на што-н., не дазваляе разлічваць на добры канец або паляпшэнне чаго-н.

Б. хворы.

Безнадзейнае становішча.

|| наз. безнадзе́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

disadvantage [ˌdɪsədˈvɑ:ntɪdʒ] n. нявы́гада, нявы́гаднае стано́вішча;

be at a disadvantage быць у нявы́гадным стано́вішчы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Тупі́к ‘глухі канец вуліцы’, ‘безвыходнае становішча’ (ТСБМ), ‘глухая вулачка’ (Вруб.). З рус. тупи́к ‘тс’, параўн. турок ‘тс’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́правіцца I сов. испра́виться, вы́правиться;

стано́вішча ~вілася — положе́ние испра́вилось (вы́правилось)

вы́правіцца II сов. (в дорогу) отпра́виться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́кідацца разм. (выжыць, выйсці з цяжкага становішча) áushalten* vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

недапушча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які нельга дапусціць, дазволіць; недазволены. Недапушчальны ўчынак. □ Прэтэнзіі на асобнае становішча ў літаратуры былі недапушчальныя ў тых абставінах, якія склаліся к пачатку 30‑х гадоў. Перкін. // Такі, з якім нельга мірыцца. Недапушчальнае становішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бядо́та, -ы, ДМ -до́це, мн. -ы, -до́т, ж. (разм.).

1. Гора, бяда, бедства.

2. Матэрыяльныя нястачы, беднасць.

Жыў ён у бясконцай бядоце.

|| прым. бядо́тны, -ая, -ае.

Бядотнае становішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́скачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, м. і ж. (разм.).

Чалавек, які, жадаючы выслужыцца, паказаць сябе, ва ўсё ўмешваецца, які заняў прыметнае грамадскае становішча не па заслугах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́ўкі, -ая, -ае.

1. Спрытны, умелы.

Л. варатар.

2. Выкрутлівы, які знаходзіць выйсце з цяжкага становішча.

Гэта быў л. гаспадарнік.

3. Выгадны, зручны.

Лоўкае сядло.

|| наз. ло́ўкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наза́д, прысл.

1. У адваротным напрамку.

Азірнуцца н.

2. На ранейшае месца, у ранейшае становішча.

Аднясі вядро н. у хату.

◊

Браць (узяць) слова назад — адмаўляцца (адмовіцца) ад сказанага, абяцанага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)