шу́страсць, ‑і, ж.

Уласцівасць шустрага. — О, я ж кажу, — дзе і ўзялася шустрасць у Арыстава. Ён хутка выбег з-за стала. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стаць​I

1. (зрабіцца) wérden* vi (s);

стаць звыча́йным zur Gewóhnheit wérden;

стала хо́ладна es ist kalt gewórden;

стаць наста́ўнікам Léhrer wérden;

стаць ахвя́рай каго-н., чаго-н. j-m, éiner Sáche (D) zum Ópfer fállen*;

2. безас. кніжн. (каго-н, чаго-н з адмоўем) dahínschwinden* аддз. vi (s);

яго́ не стала er ist gestórben [verschíeden]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hype​1 [haɪp] n. infml (неадабральна) бессаро́мная рэкла́ма, пуска́нне тума́ну ў во́чы; ашука́нства;

She became a victim of the hype – the medicine didn’t do her any good. Яна стала ахвярай рэкламы – лекі не дапамаглі ёй.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ochłap, ~u

м. абедак, астатак;

~y z pańskiego stołu — аб’едкі з панскага стала

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

polepszyć się

polepszy|ć się

зак. палепшыцца;

~ło mu się — яму стала лепш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

posługiwać

незак. прыслужваць; абслугоўваць;

posługiwać do stołu — падаваць да стала; прыслужваць за сталом

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падсу́нуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Сунучыся, наблізіцца да каго‑, чаго‑н.; прысунуцца. Галя адчула блізкасць Станіслава, і ёй стала так добра, так утульна, што яна нават сама трошкі падсунулася да яго. Сабаленка. Нарэшце.. [Міхаська] выбраўся з-пад елкі ўвесь і бокам падсунуўся да вогнішча. Сіняўскі. Капітан Рыбін падсунуўся з крэслам да стала і сказаў: — Ну, пачнём... Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхлы́нуць, ‑не; зак.

Раптоўна, імкліва прыцячы, прыліць. У Віктара прыхлынула да вушэй кроў, стала горача. Лобан. // перан. Раптоўна ахапіць, напоўніць каго‑н. (пра пачуцці). Мне нават сорамна стала перад другімі: чаму іменна мой партрэт наклеілі тут? Хіба я ўжо такі адметны ад усіх? Але ў той жа час і нейкі ціхі гонар прыхлынуў да сэрца. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўдзі́кі, ‑ая, ‑ае.

1. Амаль дзікі. Не стала .. таго саду, у якім раслі і раскашаваліся напаўдзікія яблыні. Сабаленка.

2. Недастаткова цывілізаваны. Напаўдзікае племя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

краёк, крайка, м.

Разм. Вузкая, крайняя палоска чаго‑н.; самы край, кончык. Краёк стала. □ [Абвестка] вісела на адным крайку — мабыць, нехта адляпіў яе. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)