сонцалячэ́нне, ‑я, н.

Выкарыстанне праменнай энергіі сонца ў лячэбных і прафілактычных мэтах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gild [gɪld] v. залаці́ць або́ пакрыва́ць пазало́тай (таксама перан.);

Sunshine gilded the roofs. Сонца пазалаціла дахі.

♦

gild the lily займа́цца ма́рнай спра́вай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Höhensonne

f -

1) го́рнае со́нца

2) -, -n кварцавая лямпа з ультрафіялетавым выпраменьваннем

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

afterglow

[ˈæftərgloʊ]

n.

1) за́рыва па за́хадзе со́нца

2) Figur. прые́мны ўспамі́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

саля́рый

(лац. solarium, ад sol = сонца)

пляцоўка, абсталяваная для прыняцця сонечных ваннаў (параўн. аэрарый).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

сляпі́цца erblínden vi (s);

во́чы сляпі́ліся ад я́ркіх про́мняў со́нца die gréllen Sónnenstrahlen bléndeten die Áugen [stáchen in die Áugen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

залаці́ць несов., в разн. знач. золоти́ть;

з. лы́жкі — золоти́ть ло́жки;

со́нца зало́ціць лес — со́лнце золоти́т лес

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пяку́чы

1. жгу́чий, паля́щий;

~чыя прамяні́ со́нца — паля́щие лучи́ со́лнца;

2. жгу́чий;

п. боль — жгу́чая боль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Выраза́ць (БРС, Касп., Яруш.), выры́звацца ’з’яўляцца (аб калоссях, усходах)’ (малар., стол., Выг. дыс.), вырэ́звацца ’ўзыходзіць (пра сонца)’ (Шатал.). Гл. рэзаць. Апошняе значэнне — украінізм; параўн. вирі́зуватися ’выходзіць (аб месяцы)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

веліча́льны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Віншавальны. Пацалункам велічальным нас вітае сонца з неба. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)