грэць, грэ́ю, грэ́еш, грэ́е; грэ́ты; незак.
1. Перадаваць сваю цеплыню.
Сонца грэе.
2. Рабіць цёплым, награваць.
Г. малако.
3. Захоўваць цеплыню, засцерагаць ад холаду.
Кажух грэе добра.
4. перан. Супакойваць, суцяшаць.
Г. сэрца.
Грэюць матуліны вочы.
◊
Грэць рукі на чым (разм., неадабр.) — нажывацца несумленным спосабам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
культ, -у, М -льце, м.
1. Рэлігійнае служэнне бажаству і звязаныя з гэтым абрады.
К. бога Сонца ў язычнікаў.
Служыцелі культу (духавенства).
2. перан., каго-чаго. Сляпое пакланенне каму-, чаму-н., абагаўленне каго-, чаго-н.
К. асобы.
|| прым. ку́льтавы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
закаці́цца, -качу́ся, -ко́цішся, -ко́ціцца; зак.
1. Коцячыся, трапіць куды-н.
Мячык закаціўся ў куток.
Кола закацілася за вугал.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Апусціцца за гарызонт (пра нябесныя свяцілы).
Сонца закацілася за лес.
Яго слава ўжо закацілася (перан.).
|| незак. зако́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
БЕТЭЛЬГЕ́ЙЗЕ,
а Арыёна, пераменная чырвоная зорка нулявой зорнай велічыні ў сузор’і Арыёна; зорка-звышгігант. Мае радыус, роўны 850 радыусаў Сонца.
т. 3, с. 132
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
пасмугле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Стаць смуглым, смуглейшым. Твар пасмуглеў ад сонца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бяссо́нечны, ‑ая, ‑ае.
Пазбаўлены сонца, сонечнага святла. Бяссонечны дзень. Бяссонечны клімат Ірландыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
геліябіяло́гія, ‑і, ж.
Раздзел біялогіі, які вывучае ўздзеянне Сонца на біялагічныя працэсы.
[Ад грэч. hēlios — сонца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сонцалячэ́нне, ‑я, н.
Выкарыстанне праменнай энергіі сонца ў лячэбных і прафілактычных мэтах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
gild [gɪld] v. залаці́ць або́ пакрыва́ць пазало́тай (таксама перан.);
Sunshine gilded the roofs. Сонца пазалаціла дахі.
♦
gild the lily займа́цца ма́рнай спра́вай
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Höhensonne
f -
1) го́рнае со́нца
2) -, -n кварцавая лямпа з ультрафіялетавым выпраменьваннем
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)