службовая асоба ў Стараж. Рыме, якая спачатку выконвала вайсковыя даручэнні за межамі Рыма, пазней — намеснік правінцыі, што прызначаўся з ліку колішніх консулаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
суперінтэндэ́нт
(лац. superintendens, -ntis = вярхоўны наглядчык)
1) асоба, якая стаіць на чале пратэстанцкай царкоўнай акругі;
2) службовая асоба ў ЗША, якая ўзначальвае дэпартамент народнай адукацыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
юрыско́нсульт
(лац. iurisconsultus = правазнавец)
службовая асоба юрыдычнай службы міністэрства, ведамства, прадпрыемства, установы, арганізацыі па практычных пытаннях права і абароны інтарэсаў гэтай арганізацыі ў юрыдычных органах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
запі́скаж.
1. Zéttel m -s, -;
дакладна́я запі́ска schríftlicher Berícht;
па́мятная запі́ска Dénkschrift f -, -en; Memorándum n -s, -den i -da;
службо́вая запі́ска Díenstschreiben n -s, -, díenstliche Mítteilung
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
юрыско́нсульт
(лац. jurisconsultus = правазнавец)
службовая асоба юрыдычнай службы міністэрства, ведамства, прадпрыемства, установы, арганізацыі па практычных пытаннях права і абароны інтарэсаў гэтай арганізацыі ў юрыдычных органах.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
рэферэ́нт
(лац. referens, -ntis = які паведамляе)
1) службовая асоба, якая з’яўляецца дакладчыкам або кансультантам па пэўных пытаннях;
2) асоба, якая складае або чытае дзе-н. рэферат.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
рэгістра́тар, ‑а, м.
1.Службовая асоба ва ўстанове, якая праводзіць рэгістрацыю каго‑, чаго‑н. «Кінь, дачушка, — кажа [маці], — галаву скруціш. Лепш ідзі да нас у бальніцу за рэгістратара».Грахоўскі.// Той, хто рэгіструе каго‑н., адзначае яўку каго‑н. Адзначыцца ў рэгістратара.
2.перан. Той, хто адзначае, канстатуе бягучыя з’явы, падзеі. Наш друк, радыё і тэлебачанне не павінны быць толькі рэгістратарамі новых станоўчых з’яў жыцця.«Звязда».
•••
Калежскі рэгістратар — першы, ніжэйшы цывільны чын у дарэвалюцыйнай Расіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
афіцыя́л
(лац. officiallis = урадавы, службовы)
1) чыноўнік, які загадваў урадавай канцылярыяй у Стараж. Рыме;
2) службовая асоба пры епіскапе, якая ў сярэдневяковы перыяд выконвала царкоўна-судовыя функцыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
інстру́ктар
(лац. instructor = арганізатар)
1) службовая асоба, якая інструктуе падведамасныя ўстановы, грамадскія арганізацыі;
2) спецыяліст, які вучыць і дапамагае правільна наладзіць якую-н. справу (напр. і. фізкультуры).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бюракра́т
(фр. bureaucrate, ад bureau = бюро + kratos = улада)
1) прадстаўнік бюракратыі;
2) службовая асоба, якая пры выкананні сваіх абавязкаў асноўнае значэнне надае форме, а не сутнасці справы; фармаліст.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)