Verbum

зерня... (гл. зерне...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «зерне...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: зернявоз, зернясейны.

каратка... (гл. каротка...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «каротка...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: каратканогі, караткахвосты.

пазна... (гл. позна...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «позна...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: пазнаспеласць, пазнаспелы.

мета́фара, -ы, мн. -ы, -фар, ж.

Від тропа: ужыванне слова або выразу ў пераносным сэнсе, заснаванае на падабенстве або параўнанні.

|| прым. метафары́чны, -ая, -ае.

нава... (гл. нова...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «нова...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: навагодні, навамодны.

напры́клад, пабочн. сл.

Для прыкладу (ужыв. пры пералічэнні, пры паясненні слова ў сказе, для ілюстрацыі папярэдняга выказвання).

Н., можна пайсці ў кіно, у тэатр.

дастатко́ва, прысл.

1. У патрэбнай меры, досыць.

Д. вялікі.

2. у знач. вык. Даволі, хопіць.

Сродкаў д.

Д. сказаць адно слова, каб ён паслухаў.

во́кліч, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Слова ці выгук, вымаўленыя з моцным пачуццём.

2. Тое, што і воклік.

З лесу даносіўся в.: — Сяргей!

адме́нны, -ая, -ае.

1. Своеасаблівы, адметны; не такі, як усе.

А. сэнс слова.

2. Самы лепшы, надзвычайны; добры па якасці.

Адменнае футра.

А. абед.