этымо́н, ‑а,
У мовазнаўстве — зыходнае слова, ад якога паходзіць існуючае ў дадзенай мове слова.
[Грэч. étymon — сапраўднае значэнне слова, ісціна.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
этымо́н, ‑а,
У мовазнаўстве — зыходнае слова, ад якога паходзіць існуючае ў дадзенай мове слова.
[Грэч. étymon — сапраўднае значэнне слова, ісціна.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)