поборо́ть сов.

1. (одержать победу) пабаро́ць, перамагчы́, паду́жаць;

боре́ц легко́ поборо́л своего́ проти́вника барэ́ц лёгка пабаро́ў (перамо́г, паду́жаў) свайго́ праці́ўніка;

2. перен. (преодолеть) пераадо́лець, перасі́ліць, перамагчы́;

поборо́ть свой страх пераадо́лець (перасі́ліць, перамагчы́) свой страх;

◊

поборо́ть себя́ перасі́ліць сябе́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагандлява́цца, ‑лююся, ‑люешся, ‑люецца; зак.

Пагандляваць многа, доўгі час. Нагандляваўся за свой век.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wywodzić się

незак. z kogoпаходзіць; весці свой род ад каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

арганізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак.

1. што. Заснаваць, стварыць.

А. курсы.

А. хор.

2. што. Падрыхтаваць, наладзіць.

А. сустрэчу.

А. дастаўку газет.

3. каго-што. Аб’яднаць для якой-н. мэты.

А. моладзь.

4. што. Упарадкаваць што-н.

А. свой час.

|| незак. арганізо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. арганіза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аджы́ць, -жыву́, -жыве́ш, -жыве́; -жывём, -жывяце́, -жыву́ць; -жы́ў, -жыла́, -ло́; -жы́ты; зак.

1. Пражыць, скончыць жыць.

А. свой век.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Устарэць.

Аджылі розныя звычаі і забабоны.

3. Вярнуцца да жыцця, стаць зноў жывым, ажыць.

Прайшоў дождж, і аджыла ніва.

|| незак. аджыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

марафе́т

(тур. marifet = майстэрства, спрыт)

лоск, бляск; наводзіць м. — прыводзіць у парадак свой знешні выгляд, прыбіраць кватэру, горад і г.д.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

праліфіка́цыя

(ад лац. proles = нашчадкі + -фікацыя)

развіццё органа расліны з іншага органа, які закончыў свой рост і далей не развіваецца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адшчабята́ць, ‑бячу, ‑бечаш, ‑беча; зак.

Перастаць шчабятаць. Свой спеў салавейка ў галлі адшчабеча. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загрымірава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Пакласці на свой твар грым; загрыміраваць сябе. Артысты загрыміраваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самапаглыбле́нне, ‑я, н.

Паглыбленне ў сябе, у свой унутраны свет, у свае думкі, перажыванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)