земляны насып па краі акопа, прызначаны для аховы салдат і гармат ад варожага агню.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
марадзёр
(фр. maraudeur = грабежнік)
салдат, які грабіць забітых і раненых на полі бою, а таксама мірнае насельніцтва на акупіраваных тэрыторыях.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пале́гчы, 1 і 2 ас.адз. не ўжыв., -ля́жа; -ля́жам, -ля́жаце, -ля́гуць; палёг, -лягла́і -ле́гла, -лягло́і -ле́гла; зак.
1. Легчы (пра многіх).
Дзеці палеглі спаць.
2. (1 і 2 ас.адз. і мн. не ўжыв.). Прыгнуцца сцяблом да зямлі (пра злакі).
Жыта палягло.
3.перан. Загінуць, быць забітым (пра многіх).
У тым баі палягло многа салдат.
|| незак.паляга́ць, -а́е (да 2 знач.; спец.); наз.паляга́нне, -я, н. (да 2 знач.; спец.).
Паляганне пасеваў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
знясі́лець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Стаць бяссільным; аслабець, знемагчы. [Партызан] знясілеў дарэшты, патроны выстраляў, але аўтамата не кінуў.Карпюк.Сем дзён і сем начэй поўз салдат лесам, знясілеў ушчэнт і супакоіўся сярод росных траў і вільготных імхоў.Мікуліч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
верхавы́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае дачыненне да язды верхам, прызначаны для такой язды. Верхавы конь.
2.узнач.наз.верхавы́, ‑ога, м. Коннік. Убачыўшы верхавога, салдат запыніўся; верхавы махнуў яму шабляй.Колас.
•••
Верхавая вадагл. вада.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распрапагандава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.
Прапагандуючы, канчаткова пераканаць каго‑н. у чым‑н. Адзінае — распрапагандаваць салдат, ад якіх маглі ўтаіць, куды і для чаго іх накіроўваюць.. Трэба будзе паведаміць усю праўду. Так Будзённы і дзейнічаў.Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трохра́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Рмн. ‑дак; ж.
Трохрадны гармонік. На прызбе чубаты салдат-гарманіст па ўвесь мах расцягваў трохрадку.Ставер.Просценькая руская трохрадка З голасам задумліва глухім: У пярэстых, акуратных латках Кулямі прабітыя мяхі.Бураўкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпіцру́тэны, ‑аў; адз. шпіцрутэн, ‑а, м.
Гіст. Доўгія гнуткія дубцы або палкі, якімі білі салдат, злачынцаў у дарэвалюцыйнай Расіі, праганяючы іх праз строй. А гэта была сама тая пара, калі свіст шпіцрутэна зліваўся са звонам кайданаў.Лужанін.
[Ням. Spießrute.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэмабіліза́цыяж. Demobilisatión f -, -en; Demobilisíerung f -, -en;
дэмабіліза́цыя прамысло́васціÚmstellung der Industríe auf Fríedenszwecke;
дэмабіліза́цыя а́рміі Demobilisíerung der Armée;
дэмабіліза́цыя салда́т і афіцэ́раў Demobilisatión der Soldáten und Offizíere
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
жаўне́р
(польск. żolnierz, ад с.-в.-ням. soldnaere)
салдат польскай арміі, а ў 14—17 ст. і арміі Вялікага княства Літоўскага.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)