му́скус, ‑у, м.

Пахучае рэчыва жывёльнага або расліннага паходжання, якое выкарыстоўваецца ў парфумерыі і медыцыне. // Духі, у склад якіх уваходзіць гэта рэчыва.

[Лац. muscus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапіёка, ‑і, ДМ ‑піёцы, ж.

1. Крухмалістае рэчыва, якое здабываецца з клубняў расліны маніёку.

2. Мука або крупы з гэтага рэчыва.

[Партуг. tapioca.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

белкаві́на, ‑ы, ж.

Бялковае рэчыва; бялок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згушча́льнік, ‑а, м.

Спец.

1. Апарат для аддзялення цвёрдых часцінак ад вадкасці.

2. Рэчыва, якое дабаўляюць да другога рэчыва або сумесі для згушчэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафталі́н, -у, м.

Белае крышталічнае рэчыва з рэзкім пахам, якое выкарыстоўваецца ў тэхніцы, а таксама для барацьбы з моллю.

|| прым. нафталі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́ра, -ы, мн. -ы, пор, ж.

1. Вельмі дробная адтуліна потавай залозы на скуры.

2. Вельмі дробная шчыліна, прамежак паміж часцінкамі рэчыва.

Порыўметале.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́мфара і камфо́ра, -ы, ж.

Крышталічнае, з моцным пахам рэчыва, ужыв. ў тэхніцы і медыцыне.

|| прым. камфо́рны, -ая, -ае і камфо́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

атру́та, -ы, ДМ -ру́це, ж.

1. Ядавітае рэчыва.

А. для мух.

2. перан. Тое, што шкодна ўплывае на каго-н., што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сарбі́т, -у, М -бі́це, м.

Рэчыва, якое атрымліваецца з глюкозы і ўжыв. замест цукру ў харчаванні хворых на дыябет.

|| прым. сарбі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суспе́нзіі, -ій, адз. суспе́нзія, -і, ж. (спец.).

Вадкасці, у якіх дробныя часцінкі цвёрдага рэчыва знаходзяцца ў завіслым стане; завісь.

|| прым. суспензі́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)