Verbum

пешахо́дны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для хадзьбы пяшком.

П. мосцік.

2. Тое, што і пешы.

П. рух.

по́ступ, -у, м.

1. Паходка, манера ступаць.

Мерны п.

2. перан. Рух, ход развіцця (высок.).

Пераможны п.

ко́рба, -ы, мн. -ы, корб і -аў, ж.

Ручка, якой прыводзяць у рух што-н.

К. калодзежа.

кровазваро́т, -у, М -ро́це, м.

Бесперапынны рух крыві па сасудах крывяноснай сістэмы ў целе чалавека або жывёліны.

басма́цтва, -а, н.

Узброены контррэвалюцыйны нацыяналістычны рух супраць савецкай улады ў Сярэдняй Азіі ў пачатку 20 ст.

заварушы́цца, -ушу́ся, -у́шышся, -у́шыцца; зак.

Пачаць варушыцца, прыйсці ў рух.

Дзіця заварушылася ў калысцы.

Трава заварушылася пад ветрам.

гайда́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Няроўны рух самалёта, вагальны ход судна і пад.

замару́дзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзіцца; зак.

Стаць больш марудным.

Рух цягніка замарудзіўся.

|| незак. замару́джвацца, -аецца.

турбавінтавы́, -а́я, -о́е (спец.).

У якім паветраны вінт (прапелер) прыводзіцца ў рух газавай турбінай.

Т. рухавік.

Т. самалёт.