Verbum

двухдо́мны, -ая, -ае (спец.).

1. Такі, у якога мужчынскія і жаночыя кветкі знаходзяцца на розных асобінах (пра расліны).

Каноплі, крапіва — двухдомныя расліны.

2. у знач. наз. двухдо́мныя, -ых. Клас раслін, у якіх мужчынскія і жаночыя кветкі знаходзяцца на розных асобінах.

Сямейства двухдомных.

падно́жны, -ая, -ае.

Які змяшчаецца пад нагамі.

П. зэдлічак.

○

Падножны корм — расліны, якімі корміцца жывёла на пашы.

памарне́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.

Змарнець (пра многае, многіх).

Расліны без сонца памарнелі.

па́растак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Маладая галінка, сцябло расліны з лісцем, якое вырасла ад больш старога сцябла ці ствала, або малая галінка, якая вырасла ад кораня асноўнай расліны.

Маладыя парасткі на старым ствале.

2. Сцябло расліны ў самым пачатку яго развіцця з насення.

Насенне пусціла парасткі.

3. звычайна мн., перан., чаго. Першае праяўленне, пачатак чаго-н., зародак.

Парасткі новага.

|| прым. па́расткавы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.; спец.).

насаджэ́нне, -я, н.

1. гл. насадзіць¹.

2. толькі мн. -і, -яў. Пасаджаныя расліны, дрэвы.

Зялёныя насаджэнні.

Лесаахоўныя насаджэнні.

ле́кі, -аў (разм.).

1. Лякарства.

Л. ад кашлю.

2. Лячэнне.

Л. гразямі.

|| прым. ле́кавы, -ая, -ае.

Лекавыя расліны.

кале́ндула, -ы, ж.

1. Тое, што і наготкі.

2. Лекавы прэпарат з гэтай расліны.

Раствор календулы.

Мазь календулы.