бузіна́, -ы́, ж.

Дрэвавая ці кустовая расліна сямейства бружмелевых з чырвонымі або чорнымі ягадамі.

|| прым. бузі́навы, -ая, -ае і бузіно́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

клубні́цы, -ніц, адз. -ніца, -ы, ж.

Шматгадовая травяністая расліна з салодкімі чырвонымі ягадамі, а таксама ягады гэтай расліны.

|| прым. клубні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кроп, -у, м.

Аднагадовая агародная травяністая расліна сямейства парасонавых з вострым прыемным пахам; ужыв. як прыправа да ежы.

|| прым. кро́павы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

лакры́ца, -ы, ж. і лакры́чнік, -у, м.

Шматгадовая расліна сямейства бабовых, карэнне якой выкарыстоўваецца ў медыцыне і прамысловасці.

|| прым. лакры́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паўхмызня́к, -у́, мн. -і́, -о́ў, м.

Расліна з драўнянымі ніжнімі і травяністымі верхнімі часткамі.

Буякі адносяцца да паўхмызнякоў.

|| прым. паўхмызняко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

піво́ня, -і, мн. -і, -во́нь, ж.

Дэкаратыўная травяністая расліна сямейства люцікавых з вялікімі чырвонымі, ружовымі ці белымі кветкамі.

|| прым. піво́невы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рапс, -у, м.

Аднагадовая травяністая алейная і кармавая расліна сямейства крыжакветных з жоўтымі кветкамі і шыза-зялёнымі лістамі.

|| прым. ра́псавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фі́кус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Трапічная вечназялёная расліна сямейства тутавых з авальнымі лістамі, якая вырошчваецца як дэкаратыўная.

|| прым. фі́кусны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

калю́чы в разн. знач. колю́чий; ко́лкий; (у растений — ещё) игли́стый;

~чая раслі́на — колю́чее (ко́лкое, игли́стое) расте́ние;

к. дрот — колю́чая про́волока

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

змеегало́ўнік, ‑у, м.

Травяністая расліна сямейства губакветных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)