тафано́мія, ‑і, ж.

Раздзел палеанталогіі, які вывучае заканамернасці працэсаў захавання рэштак выкапнёвых жывёл і раслін.

[Ад грэч. táphos — магіла і nómos — закон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэктанафі́зіка, ‑і, ДМ ‑зіцы, ж.

Раздзел тэктонікі, які вывучае фізічныя ўмовы ўзнікнення тэктанічных дэфармацый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмахі́мія, ‑і, ж.

Спец. Раздзел фізічнай хіміі, які вывучае цеплавыя рэакцыі і сумежныя хімічныя працэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотахі́мія, ‑і, ж.

Раздзел хіміі, які вывучае рэакцыі і змяненні рэчываў пад уздзеяннем светлавой энергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаяво́дства, ‑а, н.

1. Развядзенне чайнага куста.

2. Раздзел сельскагаспадарчай навукі аб развядзенні чайнага куста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отдел

1. (учреждение) аддзе́л, -ла м.;

2. (книги, науки и т. п.) раздзе́л, -ла м., аддзе́л, -ла м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

section [ˈsekʃn] n.

1. ча́стка, адрэ́зак, до́лька;

cut into sections разраза́ць на ча́сткі

2. се́кцыя (у розн. значэннях); дэта́ль

3. раздзе́л (газеты, часопіса і да т.п.);

a sports section раздзе́л спо́рту (у газеце)

4. AmE раён, кварта́л (у горадзе)

5. пара́граф (у тэксце)

6. сячэ́нне, разрэ́з, про́філь

7. mil. аддзяле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

графа́, -ы́, мн. гра́фы і (з ліч. 2, 3, 4) графы́, граф, ж.

1. Палоска або слупок на лісце паперы, абазначаныя дзвюма вертыкальнымі лініямі.

2. Раздзел тэксту; рубрыка.

Г. ў анкеце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фізіятэрапі́я, -і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае ўздзеянне на арганізм розных фізічных фактараў (святла, цеплыні, вады, электрычнасці і пад.) і лячэнне хвароб фізічнымі прыроднымі сродкамі.

|| прым. фізіятэрапеўты́чны, -ая, -ае.

Ф. кабінет.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гіпсаметры́я, ‑і, ж.

Раздзел геадэзіі, які займаецца вызначэннем вышыні мясцовасці і абазначэннем яе на карце, плане.

[Ад грэч. hypsos — вышыня і metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)