вульгарыза́цыя

(фр. vulgarisation, ад лац. vulgaris = просты, звычайны)

грубае спрашчэнне якога-н. пытання, поглядаў, вучэння, падача яго ў скажоным выглядае (напр. в. гісторыі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

вульга́рны

(лац. vulgaris = просты, звычайны)

1) грубы, непрыстойны (напр. в. выраз, в-ыя манеры);

2) спрошчаны да скажэння (напр. в. матэрыялізм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гапло́нт

(ад гр. haploos = адзіночны, просты + on = істота)

арганізм, у якога ўсе клеткі змяшчаюць гаплоідны набор храмасом, а дыплоідная толькі зігота.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

стрэл м Schuss m -es, Schüsse;

пачу́ўся стрэл ein Schuss fiel;

стрэл у паве́тра Schréckschuss m, Wárnschuss m;

про́сты стрэл dirékter Schuss

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Пру́шчына ’прасціннае палатно’ (пух., Сл. ПЗБ), ’белы паркаль’ (стаўб., Жыв. сл.; З нар. сл.; навагр., Нар. словатв.), ’белы матэрыял на сарочкі’ (Сцяшк. Сл.), prúščyna ’белае палатно, танчэйшае за кужаль’ (Варл.). Утварэнне ад прыметніка просты з суф. ‑j‑іна: *prostjina < *prostъ. Гл. прошчына.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дроб (род. дро́бу, мн. дро́бы) м., мат. дробь ж.;

○ пра́вільны д. — пра́вильная дробь;

няпра́вільны д. — непра́вильная дробь;

про́сты д. — проста́я дробь;

дзесятко́вы д. — десяти́чная дробь;

перыяды́чны д. — периоди́ческая дробь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дэмакра́т

(фр. démocrate, ад гр. demos = народ + kratos = улада)

1) прыхільнік дэмакратыі 1;

2) член дэмакратычнай партыі;

3) той, хто вядзе просты спосаб жыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

crass

[kræs]

adj.

1) по́ўны; канчатко́вы, абсалю́тны

crass ignorance — по́ўнае не́вуцтва

2) про́сты, недаліка́тны, грубія́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

lank

[læŋk]

adj.

1) высо́кі і то́нкі; шчу́плы; хударля́вы

2) про́сты, не кучара́вы (пра валасы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

simpleminded

[,sɪmpəlˈmaɪndɪd]

adj.

1) про́сты, недасьве́дчаны, прасьце́цкі

2) не́вуцкі, неадукава́ны, цёмны; неразу́мны; дурны́

3) прыду́ркаваты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)