Лындаўка ’карусель (на лёдзе)’ (малар., Жыв. сл.). Да лы́ндаць (гл.) ’праводзіць час, не працуючы (а адпачываючы, забаўляючыся)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лінава́ць ’праводзіць паралельныя лініі на паперы, лінеіць’ (Нас., ТСБМ, КЭС, лаг.). Запазычана з польск. linować, liniować ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

байба́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Стэпавая жывёліна атрада грызуноў, якая восень і зіму праводзіць у спячцы.

2. перан. Пра непаваротлівага, гультаяватага чалавека (разм.).

|| прым. байбако́вы, -ая, -ае (да 1 знач.) і байба́цкі, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дэцэнтралізава́ць

(ад дэ- + цэнтралізаваць)

праводзіць дэцэнтралізацыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эвакуі́раваць

(лац. evacuare = апаражняць)

праводзіць эвакуацыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дыслацы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць), правесці (праводзіць) дыслакацыю (у 1 знач.). Дыслацыраваць полк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каналізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Забяспечыць (забяспечваць) каналізацыйнай сеткай; правесці (праводзіць) каналізацыю. Каналізаваць пасёлак. Каналізаваць дом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэрылізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) стэрыльным, правесці (праводзіць) стэрылізацыю. Стэрылізаваць бінты. Стэрылізаваць малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уніфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) уніфікацыю. Уніфікаваць грашовую сістэму. Уніфікаваць абсталяванне цэхаў. Уніфікаваць арфаграфію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шмо́ргаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; незак.

1. каго-што. Цягнуць, тузаць кароткімі, рэзкімі рухамі; такімі рухамі зрываць, абрываць што-н.

Ш. суседа за рукаў.

Ш. лісце з куста.

2. што чым, чым па чым і без дап. Праводзіць па чым-н., намазваючы што-н.; праводзіць чым-н. па якой-н. паверхні, звычайна ўтвараючы характэрны гук.

Ш. нітку воскам.

Ш. запалкай па карабку.

3. чым. З шумам часта ўцягваць (носам) паветра.

Ш. носам.

|| аднакр. шмаргану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ і шмо́ргнуць, -ну, -неш, -не; -ні (да 3 знач.).

|| наз. шмо́рганне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)