сло́ган

(англ. slogan)

1) кароткі лозунг, які выражае пэўны погляд або рэкламуе тавар;

2) сціслая, лёгкаўспрымальная фармуліроўка рэкламнай ідэі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

loving [ˈlʌvɪŋ] adj.

1. які́/што каха́е, лю́біць;

from your loving son ад ва́шага лю́бячага сы́на;

peace-loving міралюбі́вы

2. лю́басны;

a loving look лю́басны по́гляд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spacious [ˈspeɪʃəs] adj. прасто́рны; вялі́зны; ёмісты; шыро́кі;

a spacious hall прасто́рная за́ла;

spacious mind высо́кі інтэле́кт;

a spacious approach to a problem шыро́кі по́гляд на прабле́му

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ánschauung

f -, -en по́гляд

es kommt auf die ~ an — гэ́та зале́жыць ад пу́нкту по́гляду; нагля́днае ўяўле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

penetrating

[ˈpenətreɪtɪŋ]

adj.

1) во́стры; прані́зьлівы (по́зірк, хо́лад)

2) прані́клівы

а) пі́льны (пра во́чы, по́гляд)

б) які́ глыбо́ка і пра́вільна разуме́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

veer

[vir]

1.

n.

1) зьме́на кіру́нку

2) паваро́т -у m.

2.

v.i.

1) зьмяня́ць кіру́нак

2) Figur. зьмяня́ць по́гляд, перакана́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зласлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Поўны злосці, варожасці. — І зласлівая ты, цётка! Ніяк таго пеўня не забудзеш. Лынькоў. Адзінства славянскіх народаў і народаў Прыбалтыкі — гэта несакрушальная скала, аб якую разаб’юцца зласлівыя хвалі нямецкага мілітарызму. «Звязда». // Які выражае злосць. Зласлівы погляд. Зласлівая ўсмешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змя́кчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад змякчыць.

2. у знач. прым. Які страціў суровасць, строгасць, стаў мяккім, лагодным, падатлівым. Змякчаны погляд.

3. у знач. прым. Які вымаўляецца з дадатковым пад’ёмам спінкі языка; палатальны (пра гукі мовы). Змякчаныя зычныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выка́званне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выказваць — выказаць (у 1, 3 знач.).

2. Выказаная думка, погляд. Выказванні класікаў марксізма-ленінізма аб літаратуры. □ Лектар гаварыў, часта спасылаючыся на свае выказванні па гэтаму пытанню. Галавач.

3. Выступленне. Запісаць выказванні на магнітафонную стужку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pogląd, ~u

м. погляд; меркаванне;

pogląd na świat — светапогляд;

wymiana ~ów — абмен думкамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)