site​1 [saɪt] n.

1. ме́сца, пляц для пабудо́вы;

a bu il ding site будаўні́чы аб’е́кт;

a camping site пляцо́ўка для ла́гера

2. месцазнахо́джанне; размяшчэ́нне;

the site of a battle по́ле бі́твы

3. comput. сайт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

apron

[ˈeɪprən]

1.

n.

1) фарту́х, хварту́х -а́ m.

2) запо́на f. (у бры́чцы)

3) Theatr. авансцэ́на f.

4) пляцо́ўка пе́рад анга́рам

2.

v.

адзява́ць фарту́х

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ле́свічны Tréppen-; Léiter-;

ле́свічная кле́тка Tréppenhaus n -es, -häuser;

ле́свічная ступе́нька Tréppenstufe f -, -n;

ле́свічная пляцо́ўка Tréppenabsatz m -es, -sätze;

ле́свічны марш Tréppenlauf m -(e)s, -läufe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

канстру́кцыя, ‑і, ж.

1. Будова, узаемнае размяшчэнне частак, дэталей якога‑н. збудавання, механізма і пад. Новая канструкцыя. Канструкцыя станка.

2. часцей мн. (канстру́кцыі, ‑ый). Складанае збудаванне або яго неабходная частка. Жалезабетонныя канструкцыі. □ На збудаваным з лёгкіх стальных канструкцый агрэгаце знаходзілася.. пляцоўка. Паслядовіч.

3. Размяшчэнне слоў у мове з пункту гледжання іх граматычнай сувязі; граматычная будова словазлучэнняў. Прыназоўнікавая канструкцыя. Залежная канструкцыя. Канструкцыя сказа.

[Лац. constructio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

parkiet, ~u

м.

1. паркет;

2. танцавальная пляцоўка (у рэстаране);

3. часцей мн.~y — паркеціна, паркетная дошчачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

та́мбур

(фр. tambour)

1) закрытая пляцоўка пасажырскага чыгуначнага вагона;

2) прыбудова каля ўваходных дзвярэй, якая засцерагае асноўнае памяшканне ад холаду.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

арэ́на

(лац. arena = літар. пясок)

1) круглая пляцоўка ў цырку для выступленняў;

2) перан. поле дзейнасці (напр. літаратурная а., палітычная а.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Плошча ’вялікая незабудаваная тэрыторыя ў горадзе ці вёсцы’, ’месца, памяшканне, прызначаныя для якой-н. мэты’ (ТСБМ; Гарэц.; Др.-Падб.; Бяльк.; пух., Сл. ПЗБ). Укр. площа, площи́на ’плоскасць, раўніна’, ’плошча’, ’паляна’, рус. алан. площа, площи́ца ’плошча’, ’пляцоўка каля дома, на двары’; славен. plȍsk, plóska ’паверхня’, ’раўніна’, ’поле’, plọ́šča ’пліта, дошка’, ’плітка’. Да прасл. *plosk‑ja, больш падрабязна гл. плоскі; у літаратурнай мове пашырылася за кошт лексемы пляц у значэнні ’роўнае незабудаванае месца ў горадзе’ пад уплывам рус. площадь ’тс’ (Германовіч, Аб некат. асабл., 13).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

field​1 [fi:ld] n.

1. по́ле, луг;

in the field на по́лі

2. галіна́ ве́даў/дзе́йнасці

3. спарты́ўная пляцо́ўка

♦

have a field day : The tabloid press had a field day with the scandal. Таблоіды смакавалі гэты скандал.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rocket​2 [ˈrɒkɪt] n.

1. раке́та;

a space rocket касмі́чная раке́та;

a rocket site ста́ртавая пляцо́ўка, паліго́н

2. рэакты́ўны снара́д

♦

give smb. a rocket BrE, infml даць каму́-н. наганя́й;

get a rocket BrE, infml атрыма́ць наганя́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)