icy [ˈaɪsi] adj. ледзяны́ (таксама перан.);
icy roads галалёдзіца на даро́гах;
Her tone was icy. Яна гаварыла ледзяным тонам.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
entangle [ɪnˈtæŋgl] v. (in, with) заблы́тваць (таксама перан.);
The bird was entangled in the net. Птушка заблыталася ў сетцы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
channel [ˈtʃænl] n.
1. пралі́ў; кана́л; рэ́чышча;
the (English) Channel Ла-Манш
2. кана́л (на радыё, тэлебачанні); крыні́ца (перан.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
cud [kʌd] n. жва́чка, жва́ка;
chew the cud жава́ць жва́чку (пра жвачных жывёл); перан. перажо́ўваць адно́ і то́е ж
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
aflame [əˈfleɪm] adj. які́ ахо́плены по́лымем; у агні́ (таксама перан.);
The house was all aflame. Дом быў ахоплены полымем.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Марынава́ць ’кансерваваць, гатаваць харчовыя прадукты ў марынадзе’, (перан.) ’знарок прытрымліваць у адным стане, званні’ (ТСБМ). З рус. мариновать ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 79–80), якое з франц. mariner або з ням. marinieren < лац. marināre ’класці ў салёную ваду’ (Фасмер, 2, 573).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Музыка́нт ’той, хто іграе на музычным інструменце’ (ТСБМ, Яруш., Сл. ПЗБ), (перан.) ’насякомае’ (Бес.), ст.-бел. музыкант ’тс’ запазычана са ст.-польск. muzykant ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 160), якое з с.-лац. musicans, ‑cantis ’які музіцыруе’ (Варш. сл., 2, 1080).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыкарэ́ць ’прысохнуць у выглядзе коркі; прыліпнуць і засохнуць’ (Нас., Гарэц., Байк. і Некр., Др.-Падб., Бяльк.), перан. экспр. ’прычапіцца’ (астрав., Сл. ПЗБ). Прэфіксальнае ўтварэнне ад карэ́ць (гл.), параўн. рус. смал. прикоре́ть ’прысохнуць; пакрыцца коркай’, укр. чарніг. прикорі́ти ’засохнуць у выглядзе коркі’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пэ́трахі ’вантробы’ (гродз., Жыв. НС), перан. ’шматкі’ (нясвіж., Сл. ПЗБ), пэ́трах ’ашмётак’ (Цых.), на пэтрах: патрушчыў на пэтрах ’ушчэнт’ (Шляхам гадоў, Мн., 1990, 145). Экспрэсіўны варыянт да патрахі́ ’вантробы’ (гл.), параўн. польск. patrochy ’вантробы; неядомыя абрэзкі і адходы з іх’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
яд, -у, М я́дзе, м.
1. Рэчыва, здольнае выклікаць атручэнне, смерць.
Смяротны яд.
Пчаліны яд.
Яд сумненняў (перан.).
2. перан. Злосць, з’едлівасць.
Кожны гад мае свой яд (прыказка).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)