меты́зы, ‑аў; адз. няма.

Стандартызаваныя металічныя вырабы (пераважна металічныя стужкі, дрот і вырабы з іх).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нары́ць, ‑рые; зак., чаго.

Разрыхліць зямлю, нарабіць паглыбленняў у зямлі (пераважна рылам). Нарылі свінні ям.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полісціро́л, ‑у, м.

Спец. Пластычная маса, якая мае ўласцівасці ізалятара і выкарыстоўваецца пераважна ў электрапрамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

равенду́к і равенту́х, ‑а, м.

Грубая льняная тканіна, парусіна, якая ўжывалася раней пераважна для парусоў.

[Ад гал. ruwendock.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыгары́зм, ‑у, м.

Кніжн. Суровае, дробязнае прытрымліванне якіх‑н. прынцыпаў, правіл, пераважна ў пытаннях маралі.

[Фр. rigorisme ад лац. rigor — суровасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́льпы, ‑аў.

Клас беспазваночных жывёл тыпу хордавых, якія жывуць пераважна ў трапічных і субтрапічных морах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухано́с, ‑а, м.

Пералётная птушка атрада гусіных, якая жыве пераважна ў стэпавых зонах каля вадаёмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фітапланкто́н, ‑у, м.

Сукупнасць раслінных арганізмаў (пераважна водарасцей), якія свабодна плаваюць у верхніх слаях вадаёмаў.

[Ад грэч. phytón — расліна і planktos — блукаючы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панараста́ць, 1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв., -а́е; зак.

1. пераважна безас. Вырасці ў вялікай колькасці.

З вясны дажджыла, і ўсюды панарасталі добрыя травы.

2. Утварыцца ў выглядзе нарасту ў многіх месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пры́маўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -мавак, ж.

1. Устойлівы выраз, пераважна вобразны, які не складае, у адрозненне ад прыказкі, закончанага суджэння і не з’яўляецца афарызмам.

2. Словы, якія часта кім-н. паўтараюцца; прыгаворка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)