філо́м

(ад гр. phyllon = ліст)

агульны тэрмін для абазначэння ўсіх органаў ліставога паходжання (лістоў, калючак, спарафілаў і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цысты́н

(ад гр. kystis = пузыр)

амінакіслата, якая ўваходзіць у склад бялкоў жывёльнага і расліннага паходжання; паходзіць з цыстэіну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шэры́ф​2

(ар. šarīf)

асоба знатнага паходжання ў мусульманскіх краінах, што вядзе свой радавод ад заснавальніка ісламу Магамета.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

«ГІСТО́РЫЯ ПРА АПАЛО́НА ЦІ́РСКАГА»,

помнік перакладной бел. л-ры, свецкая аповесць блізкаўсходняга паходжання. Бытавала на Беларусі ў 17—18 ст.

У аснове твора — апісанне прыгод гал. героя, чалавека знатнага паходжання, які шмат гадоў блукае па розных краях, трапляе ў незвычайныя і складаныя сітуацыі і гісторыі, а пасля шчасліва вяртаецца ў родны горад, дзе становіцца царом. На Беларусі распаўсюджвалася ў складзе вядомага зб. навел «Рымскія дзеянні». Адзін з яго рукапісаў перапісаны ў Магілёве ў 1688. Мова магілёўскага спіса — сумесь старабел. і рус. моў 17 ст.

Публ.:

Римские деяния: Вып. 1—2. СПб., 1877—78.

В.А.Чамярыцкі.

т. 5, с. 275

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гематаксі́ны

(ад гема- + таксіны)

рэчывы мікробнага, расліннага або жывёльнага паходжання, якія парушаюць абалонкі эрытрацытаў крыві і выклікаюць іх гемоліз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гранітыза́цыя

(ад граніт)

сукупнасць працэсаў у зямной кары, у выніку якіх цвёрдыя горныя пароды рознага паходжання ператвараюцца ў граніты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лепталі́ды

(н.-лац. leptolida)

атрад марскіх кішачнаполасцевых жывёл падкласа гідроідных; прадстаўлены асобінамі паліпоіднага і медузоіднага паходжання; марскія гідроідныя паліпы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метэары́т

(ад гр. meteoros = які лунае ў паветры)

цвёрдае цела касмічнага паходжання, якое ўпала на Зямлю з міжпланетнай прасторы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ру́мба

(ісп. rumba)

1) бальны танец мексіканскага паходжання, а таксама музыка да гэтага танца;

2) адна з формаў джазу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сінкарыён

(ад гр. syn = разам + karyon = ядро)

ядро дваістага паходжання, якое ўтвараецца ў інфузорый, а таксама ў марскіх вожыкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)