парассціла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разаслаць усё, многае (гл. разаслаць 2). Парассцілаўшы паліто і кажухі на падлозе, мы ляжалі на іх, перабіралі рукапісы, крэмзалі і спрачаліся. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэмісезо́нны
(фр. demisaison = пераходная пара года)
прызначаны для нашэння вясной і восенню (напр. д-ае паліто).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
secondly [ˈsekəndli] adv. па-друго́е;
Firstly, the coat is too expensive, and secondly, it’s ugly. Па-першае, паліто вельмі дарагое, а па-другое, непрыгожае.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
букле́
(фр. boucle)
гладзевая тканіна з няроўнай вузлаватай паверхняй, якая выкарыстоўваецца ў асноўным для шыцця жаночых паліто і касцюмаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
зашпілі́ць сов. заколо́ть; зашпили́ть; (на пуговицу) застегну́ть;
з. ху́стку — заколо́ть (зашпили́ть) плато́к;
з. паліто́ — застегну́ть пальто́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
беке́ша, ‑ы, ж.
Мужчынскае паліто старадаўняга крою са зборкамі ў таліі. Адзін з .. [мужыкоў], чорнабароды, у шэрай, вузкай па таліі бекешы гаварыў гучна, нібы хацеў, каб яго слухалі ўсе. Асіпенка.
[Венг. bekeš.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вуша́нка, ‑і ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Шапка з вушамі (гл. вуха ў 4 знач.). [Толя] палажыў свой чамадан на паліцу, расшпіліў паліто, зняў вушанку і сеў. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вато́вы, ‑ая, ‑ае.
Зроблены з ваты, на ваце, падбіты ватай. Ватовая лялька. Ватовае паліто. □ Скуратовіч запаліў лямпу: акно, як і заўсёды ў гэтых выпадках, завешана было ватовай коўдрай. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пакараці́ць, ‑рачу, ‑роціш, ‑роціць; зак., што.
Зрабіць карацейшым, укараціць. Пакараціць паліто. □ Шмат яшчэ такога дарагога на рыбалцы часу ідзе на тое, каб пакараціць або падоўжыць рабочую частку лескі. Матрунёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паліто́н, ‑а, м.
Разм. Тое, што і паліто. [Яўрэй] увесь сваім абліччам выхаплены з мінулага — і чорны доўгі палітон, бліскучы картуз, і сівы клін барады, і такія ж пэйсы. Мікуліч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)