адгало́сак, -ску, мн. -скі, -скаў, м.
1. Рэха, водгулле.
Плывуць адгалоскі ад песень.
2. чаго. Аслаблены адлегласцю гук чаго-н.
Адгалоскі грому.
3. перан., чаго. Тое, у чым выяўляюцца сляды ўплыву, уздзеяння чаго-н.; што з’яўляецца вынікам чаго-н., адказам на якія-н. з’явы, падзеі.
Паэма з’явілася адгалоскам грамадскіх падзей.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыхарашы́ць сов., разг.
1. (изобразить в более красивом виде) прикра́сить, приукра́сить;
п. падзе́і — прикра́сить (приукра́сить) собы́тия;
2. приукра́сить; прихороши́ть;
п. пако́й — приукра́сить ко́мнату
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ве́рсія
(фр. version)
варыянт, іншы выклад або тлумачэнне якога-н. факта, падзеі (напр. новая в., апошняя в.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кінаэпапе́я
(ад кіна- + эпапея)
кінафільм, які апавядае пра вялікія гістарычныя падзеі, стварае шырокую шматпланавую карціну грамадскага жыцця.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
паляя́
[гр. palaia (diatheke) = Стары запавет]
помнік старажытнарускай пісьменнасці, у якім падаюцца падзеі, апісаныя ў Старым запавеце.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
во́дгук, -у, мн. -і, -аў, м.
1. Адбіццё гуку, водгулле, рэха.
2. Слабы гук, які даносіцца здалёку.
В. страляніны.
3. перан. Спачувальныя адносіны, салідарнасць з чым-н.
Знайсці в. у сэрцы.
В. на чужое гора.
4. перан., чаго. Тое, што з’яўляецца вынікам чаго-н., адказам на якія-н. падзеі, з’явы.
Водгукі мінулага.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Віншаваць ’вітаць, славіць каго-небудзь з выпадку знамянальнай даты ці радаснай падзеі’ (БРС, КТС, Шпіл., Мал., Гарэц., Касп., Нас.), ст.-бел. виншовати ’жадаць’ (з XVI ст.). Укр. віншувати, вінчувати, польск. winszować ’віншаваць, выказваць пажаданні’, уст. ’жадаць што-небудзь каму-небудзь’; ’прасіць’. Бел. лексема запазычана з польск. winszować (< с.-в.-ням. wünschen) (Булыка, Запазыч., 64; Чартко, Дасл. (Гродна), 1967, 54; Карскі, Белорусы, 161).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
лікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; заг. лікуй; незак.
Кніжн. Праяўляць вышэйшую ступень радасці з выпадку якой‑н. выдатнай падзеі. Наўкол — агністыя сцягі; Лікуе шчасны край. Журба. Зямля наша сёння лікуе, у кожнага — радасны дзень. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
current1 [ˈkʌrənt] n.
1. цячэ́нне, плынь; пато́к, струме́нь (пра ваду, паветра)
2. electr. ток;
alternating current пераме́нны ток;
direct current пастая́нны ток
3. плынь, цячэ́нне, ход (пра падзеі, думкі)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
лі́пеньскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ліпеня, уласцівы яму. Ліпеньская ноч. Ліпеньская спёка. □ Тым часам канчалася лета. Адгрымелі ліпеньскія і жнівеньскія начныя навальніцы, гучна адспяваўшы песні лету. Колас. // Які адбываецца ў ліпені. Ліпеньскія падзеі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)