абзеляні́ць, ‑ню́, ‑ні́ш, ‑ні́ць; ‑ні́м, ‑ніце́; зак., што.

Насадзіць многа кустоў, дрэў, пакрыць расліннасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калду́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.

Разм. Блытаць, кудлачыць (пра валасы, шэрсць і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падагульні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Зрабіць абагульненне сказанаму і пад. Падагульніць вынікі назіранняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перафасо́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Змяніць фасон чаго‑н., пашыць другім фасонам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратара́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Урэзаўшыся, прабіць наскрозь. Пратараніць самалёт. Пратараніць сцены крэпасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увільгатні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Зрабіць вільготным, насыціць вільгаццю. Веснавыя дажджы ўвільгатнілі глебу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсемяні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -меніце́, -мяня́ць; -нёны; зак., каго-што.

1. Засеяць насеннем.

А. поле.

2. Тое, што і асемяніць (спец.).

|| незак. абсемяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. абсемяне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аграні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; агра́нены; зак., што (спец.).

Апрацаваць, зрабіўшы гранёным.

А. хрусталь.

|| незак. агра́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. агра́нка, -і, М -нцы, ж. і агра́ньванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ледзяні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ні́ць; незак., каго-што.

1. Замарожваць, ператвараць у лёд.

2. Пранізваць холадам.

Мароз л. цела.

Страх л. сэрца (перан.).

|| зак. зледзяні́ць, -ю́, -і́ш, -і́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

папо́ўніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што чым.

Павялічыць дабаўленнем новага да чаго-н., што ёсць.

П. роту байцамі.

П. свае веды.

|| незак. папаўня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. папаўне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)