Verbum

анлайнавы слоўнік

піра́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Марскі разбойнік.

2. перан. Пра варожых лётчыкаў, якія робяць налёты на мірныя гарады і вёскі.

3. Пра ўгоншчыкаў самалётаў.

Паветраныя піраты.

4. перан. Пра таго, хто выкарыстоўвае што-н. з парушэннем аўтарскіх правоў.

|| прым. піра́цкі, -ая, -ае.

Пірацкая копія камп’ютарнай праграмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэве́тка

(фр. crevette)

невялікі ядомы марскі рак атрада дзесяціногіх (дэкаподаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэлеаза́ўр

(ад гр. teleios = дасканалы + -заўр)

вялікі выкапнёвы марскі кракадзіл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

grampus

[ˈgræmpəs]

1) вялі́кі марскі́ дэ́льфін

2) informal чалаве́к, які́ го́ласна сапе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ордэр,

афіцыйны дакумент з загадам ці прадпісаннем; бухгалтарскі дакумент; ваенна-марскі тэрмін.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ама́р

(фр. homard)

вялікі марскі рак атрада дзесяціногіх (дэкаподаў); аб’ект промыслу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Hóchwasser

n -s, -

1) паво́дка

2) марскі́ прылі́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Méeresstrand

m -(e)s, -strände марскі́ бе́раг, пляж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

sea dog

1) стары́, быва́лы, дасьве́дчаны мара́к; марскі́ воўк

2) цюле́нь -я m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

вуго́р^II м. заал. (рыба) Aal m -(e)s, -e;

марскі́ вуго́р Séeaal m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)