аргіні́н
(ад гр. arginoeis = сляпуча белы)
арганічная кіслата, якая ўваходзіць у склад бялкоў жывёл і раслін.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
выесці, ‑ем, ‑есі, ‑есць; ‑едзім, ‑есце, ‑едуць; пр. выеў, ‑ела; заг. выеш; зак., што.
1. З’есці ўнутраную частку чаго‑н. Выесці начынку з пірага.
2. З’есці ўсё, што знаходзіцца ў чым‑н. Выесці міску крупніку.
3. Разбурыць, пашкодзіць, праесці (аб дзеянні едкіх рэчываў). Кіслата выела дзірку ў тканіне. Дым выеў вочы.
•••
Выесці вочы — надакучыць папрокамі, напамінкамі.
Душу выесці — вельмі надакучыць прыставаннямі, дакорамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лімо́нны в разн. знач. лимо́нный;
~нае дрэ́ва — лимо́нное де́рево;
л. сок — лимо́нный сок;
л. ко́лер — лимо́нный цвет;
○ ~ная кіслата́ — лимо́нная кислота́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
смаляны́ в разн. знач. смоляно́й;
~на́я бо́чка — смоляна́я бо́чка;
~на́я кіслата́ — смоляна́я кислота́;
с. заво́д — смоляно́й заво́д;
○ ~на́я падма́нка — мин. смоляна́я обма́нка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ка́мерны I в разн. знач. ка́мерный;
к. шлюз — ка́мерный шлюз;
~ная се́рная кіслата́ — ка́мерная се́рная кислота́
ка́мерны II ка́мерный;
~ная му́зыка — ка́мерная му́зыка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ацэтылсаліцы́лавы
(ад ацэтыл + саліцылавы);
а-ая кіслата — вытворнае саліцылавай кіслаты, белае крышталічнае рэчыва; процізапаленчы сродак з анальгетычнымі і гарачкапаніжальнымі ўласцівасцямі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
саля́ны 1, ‑ая, ‑ае.
У выразе: саляная кіслата — водны раствор хлорыстага вадароду.
саляны́ 2, ‑а́я, ‑о́е.
Які мае адносіны да солі (у 1, 4 знач.). Саляны пласт. // Які ўтрымлівае соль. Саляны раствор. Саляныя азёры. // Звязаны са здабычай солі; прызначаны для здабычы солі. Саляныя капальні. ▪ Як спрактыкавана ў падзямеллі Беларус камбайнам саляным Праразае дзіўныя тунелі. Аўрамчык. // Звязаны з апрацоўкай, транспартаваннем, захоўваннем солі. Саляны склад. Саляны млын. Саляная прыстань.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
алкі́дны
[ад алк(аголь) + лац. (ac)id = кіслата]
які адносіцца да рэчываў, што атрымліваюцца шляхам узаемадзеяння карбонавых кіслот з многаатамнымі спіртамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
аскарбі́навы
(ад а- + с.-лац. scorbutus = цынга)
звязаны з вітамінам С, нястача якога ў ежы выклікае цынгу (напр. а-ая кіслата).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
акры́лавы
(ад акрыл);
а-ая кіслата — арганічнае злучэнне аліфатычнага рада, бясколерная вадкасць, якая выкарыстоўваецца для сінтэзу штучных смол, як кампанент друкарскіх фарбаў, лакаў і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)