Вучы́цель ’настаўнік’ (Касп.; КЭС, лаг.), укр. учитель, вчитель, рус. учитель, польск. uczyciel (да XVI ст.), nauczyciel, чэш. učitel, славен. učitelj, серб.-харв. у̀чител, макед. учител, балг. учи́тел. Хутчэй за ўсё запазычана са ст.-слав. учитель, пра што сведчыць суфіксацыя (Юргелевіч, Курс, 132; Суф. словообр., 59 і наст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прокла́дывать несов., в разн. знач. праклада́ць, пракла́дваць; (перекладывать что, чем — ещё) пераклада́ць, перакла́дваць;

прокла́дывать доро́гу че́рез го́ры праклада́ць (пракла́дваць) даро́гу праз го́ры;

прокла́дывать я́блоки соло́мой праклада́ць (пераклада́ць, перакла́дваць) я́блыкі сало́май;

прокла́дывать курс мор., ав. праклада́ць (пракла́дваць) курс;

прокла́дывать себе́ доро́гу праклада́ць (пракла́дваць) сабе́ даро́гу;

прокла́дывать путь чему́-л. праклада́ць (пракла́дваць) шлях чаму́е́будзь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

аберага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Засцерагаць, ахоўваць ад чаго‑н. шкоднага, небяспечнага. Янукевіч не памыкаўся уводзіць сына ў курс сваіх спраў, аберагаў яго ад трывог і сумненняў — хай хлопец вучыцца. Хадкевіч. // Вартаваць, пільнаваць. І сапраўды, што можа быць высакародней, як аберагаць спакой такіх бязвінных душ, як яго [Грыневіча] Алёшка. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Nchbehandlung

f -, -en

1) тэх. дадатко́вая апрацо́ўка, чыстава́я [канчатко́вая] апрацо́ўка, аддзе́лка

2) дадатко́вы курс лячэ́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

tend2 [tend] v.

1. мець тэндэ́нцыю, схі́льнасць;

It tends to rain. Магчыма, будзе дождж.

2. (to/towards) ісці́ ў пэ́ўным напра́мку, кірава́цца (пра курс);

Prices are tending upwards. Цэны растуць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Павілі́ца ’павітуха (пустазелле)’ (Касп., Бяльк., Шатал., Мат. Гом.). Рус. смал., вят. повилица, курс., арл. повилика. Рэгулярны дэрыват ад дзеепрыметніка павількпавіць. Адносна суфіксацыі параўн. Мяркулава, Очерки, 107 і наст., дзе яна вызначае суф.‑ица ў назвах гэтых раслін як характэрны для паўн. часткі ўсходнеслав. тэрыторый. Гл. яшчэ Фасмер, 3, 181.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

архітэкту́ра, ‑ы, ж.

Майстэрства праектавання, будавання і мастацкага афармлення пабудоў; дойлідства. Архітэктура старажытных грэкаў. // Навука пра ўзвядзенне будынкаў. Курс архітэктуры. // Характар, стыль пабудовы. Гатычная архітэктура. Беларуская народная архітэктура.

•••

Арганічная архітэктура — адзін з кірункаў архітэктуры, які ўзнік у 30‑я гг. 20 ст. ў ЗША і атрымаў пашырэнне ў Італіі, Бразіліі і іншых краінах.

[Лац. architectura.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bssern

1.

vt паляпша́ць, выпраўля́ць

2.

(sich) паляпша́цца, папраўля́цца

die Krse ~ sich — (біржавы́) курс павыша́ецца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

вводи́ть несов.

1. в разн. знач. уво́дзіць;

вводи́ть в помеще́ние уво́дзіць у памяшка́нне;

вводи́ть в курс собы́тий уво́дзіць у курс падзе́й;

вводи́ть в употребле́ние уво́дзіць ва ўжыва́нне;

вводи́ть в де́йствие уво́дзіць у дзе́янне;

вводи́ть в насле́дство уво́дзіць ва ўлада́нне спа́дчынай;

вводить в заблужде́ние уво́дзіць у зман;

2. (наверх) узво́дзіць;

вводи́ть на ле́стницу узво́дзіць на ле́свіцу (на ўсхо́ды);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

zalecić

зак.

1. парэкамендаваць;

2. даручыць; даць указанне;

3. прапісаць;

zalecić kurację — прапісаць курс лячэння

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)