пу́льхны, -ая, -ае.

1. Пухлы, быццам надзьмуты; тоўсты.

Пульхныя вусны.

Пульхныя рукі.

2. Мяккі, пышны.

Пульхныя аладкі.

3. Лёгкі, пухкі.

П. снег.

Пульхная зямля.

|| наз. пу́льхнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэ́скацца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -аецца; незак.

Даваць трэшчыны, расколвацца.

Зямля пачала т. ад спёкі.

|| зак. патрэ́скацца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шнуро́к, -рка́, мн. -ркі́, -рко́ў, м.

Тонкі шнур (у 1, 4 і 5 знач.), невялікі шнур.

Шнуркі з чаравікаў.

Ш. слядоў на снезе.

Зямля была пабіта на шнуркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адта́ць сов. (освободиться ото льда, снега) отта́ять;

зямля́ адта́ла — земля́ отта́яла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́ўніцца несов. наполня́ться, по́лниться;

◊ чу́ткамі зямля́ п. — посл. слу́хом земля́ по́лнится

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адта́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -та́не; зак.

1. Пад дзеяннем цяпла вызваліцца ад лёду, снегу.

Зямля адтала.

2. перан. Памякчэць, падабрэць.

Сэрца адтала.

|| незак. адтава́ць, -тае́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цаліна́, -ы́, ж.

1. Зямля, якая ніколі не апрацоўвалася.

Узнімаць цаліну.

2. Тое, што і цалік.

3. перан. Недаследаваная, нявывучаная галіна чаго-н.

|| прым. цалі́нны, -ая, -ае.

Цалінныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Novaya Zemlya

[,noʊvəjəˈzemliə]

астравы́ Но́вая Зямля́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Tierra del Fuego

[ti,erədelˈfweɪgoʊ]

Агнява́я Зямля́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

увушшу́, прысл.

Разм. У вушах. Звінела ўвушшу і цяжка дыхалася парнай вільгаццю. Ваданосаў. «Я Зямля! Я Зямля!» — стаяла ўвушшу. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)