frostbound

[ˈfrɔstboʊnd]

adj.

заме́рзлы (зямля́), скава́ны маро́зам (рэ́чка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абсо́хнуць, -ну, -неш, -не; абсо́х, -хла; -со́хні́; зак.

Стаць сухім, высахнуць зверху.

Зямля абсохла.

◊

Малако на губах не абсохла ў каго-н. —пра таго, хто яшчэ надта малады і нявопытны.

|| незак. абсыха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Саар,

зямля ў Германіі.

т. 14, с. 43

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прыпляска́цца, ‑плешчацца; зак.

Стаць плоскім, прыбіцца, прыгнуцца. Зямля прыпляскалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пляц, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Зямля пад сядзібай, агародам.

Паставіць хату на добрым пляцы.

2. Прызначаная для забудовы тэрыторыя ў горадзе або вёсцы.

3. Плошча для ваенных парадаў і страявых заняткаў (гіст.).

Вучэбны п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Wéideland

n -(e)s, -länder зямля́ пад па́шай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Érdboden

m -s, - i -böden зямля́; гле́ба, грунт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gelóbt

a

das ~e Land — паэт. запаве́тная зямля́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сялі́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сялібы. Сялібная зямля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

swampland

[ˈswɑ:mplænd]

n.

бало́ты pl., ба́гнішча n., бало́тная зямля́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)