яйцанарыхто́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з яйцанарыхтоўкай. Яйцанарыхтоўчы пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grillowy

grillow|y

разм. звязаны з грылем;

przyprawa ~a — прыправа для грыля

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pobytowy

pobytow|y

які звязаны з пражываннем (знаходжаннем);

wiza ~a — часовая віза

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dopełnieniowy

які звязаны з дапаўненнем;

zdanie ~e — даданая дапаўняльная частка складаназалежнага сказа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

concerned [kənˈsɜ:nd]adj.

1. які́ мае адно́сіны/дачыне́нне (да чаго-н.), звя́заны (з чым-н.), заціка́ўлены

2. азада́чаны, занепако́ены, патрыво́жаны

3. (in, with) заня́ты (чым-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

міравы́¹, -а́я, -о́е.

1. Звязаны з устанаўленнем мірных адносін паміж спрэчнымі бакамі.

М. суд (дарэвалюцыйны суд, дзе разбіралі дробныя грамадзянскія і крымінальныя справы).

2. у знач. наз. мірава́я, -о́й, ж. Мірнае вырашэнне спрэчкі без суда.

Пайсці на міравую.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кірма́ш, -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Вялікі продаж тавараў, які праводзіцца ў пэўную пару года ў вызначаным месцы і часта звязаны з выстаўкай.

Вясенні Лейпцыгскі к.

2. перан. Шумнае, ажыўленае зборышча людзей (разм.).

|| прым. кірмашо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саніта́рны, -ая, -ае.

1. гл. санітарыя.

2. Які выконваецца паводле патрабаванняў санітарыі; звязаны з ажыццяўленнем мерапрыемстваў па санітарыі.

Санітарная асвета.

С. стан памяшкання.

С. нагляд.

3. У арміі: які мае адносіны да медыцынскай службы.

Санітарная часць.

С. пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адзіна...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які мае толькі адно, звязаны толькі з чым-н. адным, напр.: адзінабожжа, адзінаверства, адзінаспадчыннасць, адзінашлюбнасць;

2) які робіцца, ажыццяўляецца толькі адным, адзіным або адзін на адзін, напр.: адзінаначалле, адзінаўладдзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыродазна́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з вывучэннем прыроды. Прыродазнаўчыя навукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)