Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
рэ́пліка
(фр. réplique, ад лац. replicare = паварочваць назад, адбіваць)
1) кароткая заўвага, пярэчанне, адказ, выкрык з месца на сходзе;
2) адказ на словы субяседніка ў сцэнічным дыялогу, а таксама канец фразы, апошнія словы адной дзеючай асобы, непасрэдна за якой гаворыць другая;
3) паўтарэнне музычнай фразы іншым голасам або ў іншай танальнасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Каламазь ’мазь з дзёгцю, смалы і солі для змазвання калёс’ (БРС, ТСБМ, Др.-Падб.), коламазь (Гарэц.; барыс., Сл. паўн.-зах.). Статус слова не вельмі ясны: у гаворках яно прадстаўлена слаба, звычайна для гэтай рэаліі ўжываецца каланіца. Укр.коломазь ’дзёгаць, які збіраецца на восях; наогул дзёгаць і мазь для колаў’, рус. (ярасл., дан., ніжнегар. і інш.) коломазь ’мазь для колаў’, (рыльск., судж., кур., разан.) ’дзёгаць з пылам на козлах’, польск.дыял.kolomaź ’мазь для колаў’, чэш. і ст.-чэш.kolomaz, дыял.kolomàz, славац.kȍlomaz, славен.kolomaz, серб.-харв.kolomaz (RJA, 5, 212, адзначае, што ў адным са старых слоўнікаў была заўвага, што гэта рускае слова). Магчыма і прасл. злучэнне kolo‑maz‑, род лексемы няясны, параўн. Махэк₂, 270.
у. іго́лку ў паду́шачку — вколо́ть (воткну́ть) иго́лку в поду́шечку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
калю́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Рмн. ‑чак; ж.
1. Усякае невялікае колкае вастрыё. Ляснуў неяк мокрай пугай па агароджы з калючага дроту, а пуга заматалася канцом за калючку.Брыль.// Калючы шып на расліне або на целе жывёліны. Калючкі кактуса. Калючкі вожыка. □ [Лясніцкі і Таццяна], не спяшаючыся, пачалі спускацца на дно рова, чапляючыся за кусты, абдзіраючы да крыві твар і рукі аб вострыя калючкі шыпшыны.Шамякін.
2.звычайнамн. (калю́чкі, ‑чак). Разм. Пра некаторыя калючыя расліны. Пад соснамі — мох, сухое ламачча, маліннік, калючкі.Бажко.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
но́та1
(лац. nota = знак, заўвага)
1) умоўны графічны знак для абазначэння музычнага гуку, а таксама сам гэты гук;
2) мн. музычны твор у нотным запісе (напр. папка з нотамі);
3) перан. тон гаворкі, у якім выражаецца пэўнае пачуццё (напр. н. незадавальнення).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
observation[ˌɒbzəˈveɪʃn]n.
1. назіра́нне, вывучэ́нне;
an observation tower назіра́льная вы́шка;
under observation пад назіра́ннем;
escape observation застава́цца незаўва́жаным, прахо́дзіць па-за назіра́ннем
2. (on/about)заўва́га, выка́званне;
make an observation on smth. рабі́ць заўва́гу нако́нт чаго́-н., заўважа́ць што-н.
3. назіра́льнасць, нагляда́льнасць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
непраніка́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Праз які не пранікаюць вада, газы, гукі і пад. Непранікальная перагародка.// Праз які нельга прайсці, прабрацца. Непранікальны гушчар. □ Цякуць па.. [лясах] нязведаныя ручаіны, скрытна і ўпарта прабіваючыся праз нетры, пад аховаю, — то гонкіх сосен, .. то непранікальных чаротаў.Пестрак.// Праз які нельга ўбачыць што‑н. На вуліцы было цёмна. Непранікальная заслона снегу, дзе ўсё мітусілася, рухалася, хадзіла ходырам, бы ў нейкім тлумным дзікім танцы.Колас.Вакол стаяла непранікальная, непраглядная .. сцяна дажджу.Караткевіч.
2.перан. Які хавае ад іншых свае намеры, думкі, пачуцці; скрытны. Шырокія бровы [Агея Міхайлавіча] былі ссунуты, выраз твару непранікальны, і Венька не мог зразумець, да чаго адносіцца заўвага настаўніка...Шыловіч.Непранікальныя вочы .. [Зіны] утаропіліся некуды ў адну кропку і, здавалася, нічога і нікога не заўважаюць вакол.Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
comment
[ˈkɑ:ment]1.
n.
1) тлумачэ́ньне n., заўва́гаf., камэнта́р -а́m.
2) за́цемка f., выка́званьне n.
3) гу́тарка f., абгаво́р -у m.
2.
v.i.
1) піса́ць паясьня́льныя або́ крыты́чныя за́цемкі
2) выка́звацца, рабі́ць заўва́гі
3) абгаво́рваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)