вы́даліць сов., в разн. знач. удали́ть;

в. пабо́чных асо́б — удали́ть посторо́нних;

в. з за́лы пасяджэ́ння — удали́ть из за́ла заседа́ния;

в. пры́месі — удали́ть при́меси;

в. пухлі́ну — удали́ть о́пухоль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

palarnia

ж. курыльня; курыльная зала;

palarnia opium — курыльня опіуму;

palarnia kawy — месца для пражання кавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gallery [ˈgæləri] n.

1. галерэ́я; за́ла;

an art/a pic ture gallery маста́цкая/карці́нная галерэ́я

2. the atre галёрка; балко́н

3. кры́ты цір

4. што́льня, штрэк

♦

play to the gallery шука́ць та́ннай папуля́рнасці; разво́дзіць дэмаго́гію

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

seat​2 [si:t] v.

1.fml саджа́ць, уса́джваць;

She seated herself on the sofa. Яна ўселася на канапе;

Please, be seated. Сядайце, калі ласка.

2. змяшча́ць, умяшча́ць;

This hall seats 500. Гэтая зала на 500 чалавек.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэманстрацы́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да дэманстрацыі (у 1 знач.). Дэманстрацыйная калона. □ [Рыгор] пачаў падбіваць рабочых на рашучасць, на дэманстрацыйнае выступленне. Гартны.

2. Заснаваны на паказе, на дэманстрацыі (у 2 знач.). Дэманстрацыйны метад выкладання. // Прызначаны для дэманстрацыі (у 2 знач.). Дэманстрацыйная зала. Дэманстрацыйныя ўстаноўкі.

3. Тое, што і дэманстратыўны (у 1 знач.). Дзед Піліп змоўк і з дэманстрацыйнай безуважнасцю закурыў сваю.. піпку. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускалыхну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

1. Пачаць калыхацца. Ускалыхнуўся стромкі лес, Запелі нетры, Вяршаліны старых дубоў Аж загулі. Глебка. // перан. Ажывіцца, пачаць дзейнічаць. Зала ўскалыхнулася і зашумела... Пестрак. Пачуўшы волю, народ ускалыхнуўся, пацягнуўся насустрач сваім вызваліцелям. Дуброўскі.

2. перан. Пачаць хвалявацца, трывожыцца. Хіба не ўскалыхнецца, поўнячыся ціхім, прыемным смуткам, душа, не затрапеча сэрца, не павее халадком у грудзях пры адным успаміне, што хутка расстанне. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

umilknąć

umilk|nąć

зак. замаўчаць, замоўкнуць;

na znak mówcy sala ~ła — па знаку прамоўцы зала змоўкла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кіназа́ла ж Kíno n -s, -s, Kínosaal m -(e)s, -säle (зала ў кінатэатры); Fílmraum m -(e)s, -räume (для паказу фільмаў, напр, у школе і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

набі́ты

1. (напханы) vóllgestopft, gefüllt;

2. (перапоўнены) überfǘllt, vóllgepfropft, übervoll, zum Plátzen voll, próppenvóll (разм);

за́ла бітко́м набі́тая der Saal ist zum Bérsten voll;

◊ набі́ты ду́рань áusgemachter Narr

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кало́на, -ы, мн. -ы, -ло́н, ж.

1. Частка архітэктурнага збудавання ў выглядзе высокага слупа, якая служыць апорай франтонаў, унутраных частак будынка або ў якасці манумента.

Станцыя метро з калонамі.

Трыумфальная к.

2. Пра людзей, прадметы, якія размешчаны або рухаюцца адно за адным на пэўнай дыстанцыі.

Паходная к.

Трактарная к.

◊

Пятая калона (кніжн., неадабр.) — пра арганізаванае здрадніцтва ўнутры краіны (першапачаткова — аб контррэвалюцыйнай групе, якая дзейнічала ў тыле Іспанскай рэспублікі ў 1936—1939 гг.).

|| памянш. кало́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (да 1 знач.).

|| прым. кало́нны, -ая, -ае (да 1 і спец. да 2 знач.).

Калонная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)