даўгаве́чны, ‑ая, ‑ае.
Здольны жыць, існаваць доўгі час, многа гадоў. Смольная хвоя — вельмі моцнае і даўгавечнае дрэва. Чорны. Лявон перабраў у памяці род дзядзькоў, гэта значыць бацькавых братоў. Даўгавечны род. Гадоў па восемдзесят пяць, па дзевяноста, а ўсе жывуць. Ермаловіч. // Разлічаны на доўгі час; трывалы. Змайстраваў сабе бусел даўгавечнае гняздо. Колас. Беларускія аўтамашыны.. будуць самымі надзейнымі і даўгавечнымі. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лог, ‑у, м.
Шырокі і доўгі яр з адхоннымі схіламі. За логам, дзе рос алешнік і цякла рачулка, на горцы раскінуўся маёнтак. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГЕАСІНКЛІНА́ЛЬ
(ад геа... + сінкліналь),
буйны выцягнуты прагін зямной кары, які доўгі час апускаецца, запаўняецца магутнай тоўшчай асадкавых і магматычных горных парод, потым ператвараецца ў складкавую горную вобласць (гл. таксама Геасінклінальны пояс).
т. 5, с. 122
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
long1 [lɒŋ] adj.
1. праця́глы, до́ўгі;
for a long time до́ўгі час;
a long memory до́брая па́мяць;
a long time ago даўно́;
How long is the fi l m ? Колькі часу доўжыцца фільм?
2. до́ўгі, даўгі́;
thelong jump скачо́к у даўжыню́
♦
at long last нарэ́шце;
the long and short оf it са́мая су́тнасць гэ́тага, са́мае гало́ўнае;
the long and short of it is that… караце́й ка́жучы, спра́ва ў тым, што…;
be long in the tooth hum. быць ве́льмі стары́м
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ЗАТО́Н,
1) доўгі непраточны заліў ракі, утвораны са старыцы, пратокі або аддзелены ад асн. рэчышча касой.
2) Прыродная або штучная рачная акваторыя для стаянкі і рамонту суднаў, ахаваная ад цячэння і крыгаходу.
т. 7, с. 8
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
вал¹, -а, мн. валы́, -о́ў, м.
1. Доўгі высокі земляны насып.
Крапасны в.
2. Высокая хваля.
Дзявяты в. (самая моцная і небяспечная хваля ў час марской буры, паводле старадаўніх уяўленняў — пагібельная для мараплаўцаў). Агнявы в. (перан.: пра вельмі моцны артылерыйскі абстрэл пазіцый, які паслядоўна перамяшчаецца).
|| прым. ва́льны, -ая, -ае (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
буса́к
(польск. bosak, ад ням. Bootshacken)
доўгі шост з металічным вастрыём і круком на канцы; багор.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
даліхацэфа́л
(н.-лац. dolichocephalus, ад гр. dohchos = доўгі + kephale)
чалавек з доўгай галавой (параўн. брахіцэфал, мезацэфал).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Рутаўё́ ’доўгі чаранок у прыладах (лапаце, вілах і інш.)’ (мсцісл., З нар. сл.), ’ручка мятлы’ (ЭШ). Гл. ратаўё.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Садам, са́дом (сесці) ’сесці на доўгі час, не ўстаючы’ (ТС). Творны склон ад назоўніка сад ’сядзенне’ < садзіць, сесці.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)