скі́давы, ‑ая, ‑ае.

У геалогіі — які ўтварыўся ў выніку скіду. Скідавая трэшчына. Скідавыя горы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ультраманта́ны

(іт. ultramontani, ад лац. ultra = далей + montes = горы)

прыхільнікі ультрамантанства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Тыбет (горы), гл. Тыбецкае нагор’е

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

trek [trek] v. infml рабі́ць вялі́кі перахо́д, перасяка́ць (пустыню, раўніну);

go trekking падаро́жнічаць (па пустыні, праз горы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ваге́зы мн. Vogésen [v-] pl, Wásgenwald, -es m (горы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абступі́ць, ‑ступлю, ‑ступіш, ‑ступіць; зак., каго-што.

Пастаць вакол каго‑, чаго‑н., акружыць. Начлежнікі абступілі вогнішча. □ Сакратара абкома абступілі калгаснікі, уважліва слухалі, гадавалі пытанні. Шамякін. // Размясціўшыся вакол каго‑, чаго‑н., ахапіць з усіх бакоў (пра горы, лес і пад.). Горад абступілі высокія горы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кіда́цца ’кідацца, мітусліва рухацца’ (ТСБМ, Нас., Сл. паўн.-зах., Касп.), ’жыць у беднасці, горы, перабівацца’ (ТСБМ, Шат., Жд. 2), ’адмаўляцца, цурацца’ (Нас.). Гл. кідаць.

Кідацца ’гадавацца (пра свіней)’ (Нар. словатв.). Параўн. папярэдняе слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ледасе́к, ‑а, м.

Род тапара, кіркі, прызначаны для высякання прыступак у лёдзе пры ўзыходжанні на горы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турба́за, ‑ы, ж.

Турысцкая база. Сёння вечар на турбазе, заўтра маршрут за горад, у горы. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сье́рра-де-Гвадарра́ма (горы) Сье́ра-дэ-Гвадара́ма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)