адбудава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак., што.

1. Закончыць пабудову чаго-н.; пабудаваць.

Адбудавалі цудоўную школу.

2. Пабудаваць нанава, аднавіць што-н. пасля разбурэння, пажару і пад.

А. горад.

|| незак. адбудо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адбудо́ва, -ы, ж. (да 2 знач.); прым. адбудо́ўчы, -ая, -ае.

А. перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

здурэ́ць сов., разг. сглупи́ть; сдури́ть;

~рэ́ў, што не пае́хаў у го́рад — сглупи́л, что не пое́хал в го́род

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прыру́пець сов. стать ну́жным (необходи́мым), потре́боваться; захоте́ться;

~піла пае́хаць у го́рад — безл. потре́бовалось (захоте́лось) пое́хать в го́род

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

перамча́ць сов., разг.

1. (быстро переправить) перемча́ть;

2. перемахну́ть;

п. у другі́ го́рад — перемахну́ть в друго́й го́род

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

буржуазі́я

(фр. bourgeoisie, ад лац. burgus = умацаваны горад)

1) саслоўе гараджан у феадальным грамадстве;

2) пануючы клас капіталістычнага грамадства, які валодае сродкамі вытворчасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кангламера́цыя

(лац. conglomeratio = збіранне)

1) працэс утварэння кангламерату 2;

2) буйны горад разам з прыгарадамі са шматмільённым насельніцтвам, напр. Токіо, Нью-Йорк, Масква.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

circumvent

[,sɜ:rkəmˈvent]

v.

1) абыхо́дзіць, абміна́ць

to circumvent the town — абміну́ць го́рад

2) перахітры́ць; ашука́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

lay siege (to)

а) аблажы́ць во́йскам, асадзі́ць (го́рад, крэ́пасьць)

б) упа́рта намага́цца дасягну́ць чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

губе́рня, ‑і; Р мн. ‑рань; ж.

Асноўная адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў дарэвалюцыйнай Расіі з пачатку 18 ст. і ў СССР да 1924–29 гг. // Уст. Губернскі горад. Стаіць [гарадавы], як той пастух над статкам, І наглядае за парадкам — На тое ж горад і губерня. Колас.

•••

І пайшла пісаць губерня (жарт. уст.) — усё прыйшло ў рух, пачаўся перапалох.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зага́двацца, ‑аецца; безас. незак.

Патрабавацца зрабіць што‑н. Ураднік перадаў .. [Самуілу Плаўніку] павестку, у якой загадвалася з’явіцца да воінскага начальніка ў павятовы горад. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)