блакірава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад блакіраваць.

2. у знач. прым. Які знаходзіцца ў блакадзе, ахоплены блакадай. Блакіраваны горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павято́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да павета, абслугоўвання павета. Павятовыя ўстановы. Павятовы ўрач. // Які з’яўляецца галоўным у павеце. Павятовы горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́рта-фра́нка, нескл., н.

Порт, горад або прыморскі раён, у межах якога ўвоз і вываз замежных тавараў робіцца без аплаты пошлін.

[Іт. porto franco — свабодны порт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сэ́дас, ‑а, м.

Абл. Месца жыхарства, сяліба; котлішча. Трэба было вяртацца назад, у горад. Але .. [Язэпа] цягнула на стары бацькаў сэдас. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

circumvent [ˌsɜ:kəmˈvent] v. fml

1. абыхо́дзіць (правілы або абмежаванні); абміна́ць;

circumvent the town абміну́ць го́рад

2. перахітры́ць, ашука́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

frontier [ˈfrʌntɪə] n. (between) мяжа́, грані́ца;

a frontier town/post паграні́чны го́рад/пост;

a frontier zone паграні́чная зо́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rebuild [ˌri:ˈbɪld] v. (rebuilt) будава́ць зноў; аднаўля́ць, адбудо́ўваць;

rebuild a war-torn city адбудава́ць пацярпе́лы ад вайны́ го́рад

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адымча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; ‑чым, ‑чыце; зак., каго-што.

Разм. Хутка рухаючыся, адвезці (завезці) або аднесці (занесці). Шафёр мяне адымчаў у горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палітэмігра́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Палітычны эмігрант. У 1870 годзе Вазаў прыязджае ў горад Враіла, дзе ён трапляе ў асяроддзе палітэмігрантаў. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасто́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прастола. // Уст. У якім знаходзіцца прастол (у 1 знач.). Прастольны горад.

•••

Прастольнае свята гл. свята.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)