trzepać

незак.

1. выбіваць (пыл);

2. біць; дубасіць;

3. тэкст. трапаць (лён);

4. махаць; біць;

trzepać ogonem (skrzydłami) — біць (махаць) хвастом (крыламі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

łoić

незак.

1. намазваць тлушчам;

2. перан. разм. лупцаваць, біць;

łoić skórę — лупцаваць; біць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што.

Біць ілбом, калоць рагамі (пра жывёл).

|| зак. забада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| аднакр. бадану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ і бадну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ідыёма, -ы, мн. -ы, -ём, ж.

Выраз, сэнс якога не паддаецца даслоўнаму перакладу на іншую мову з-за неадпаведнасці яго значэння значэнням асобных састаўных элементаў, напр.: лынды біць (гультаяваць), даць лататы (уцячы).

|| прым. ідыяматы́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

літа́ўры, ‑аў; адз. літаўра, ‑ы, ж.

Ударны музычны інструмент у выглядзе катла, верх якога абцягнуты скурай. Біць у літаўры.

[Ад грэч. poly — многа і taurea — барабан.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грубі́ць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; незак.

Гаварыць грубасці каму‑н. [Таццяна] пачынала кпіць са старых і нават крыху грубіла ім. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спадо́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго.

Уст. Удастоіць чаго‑н., падзяліць чым‑н. у знак сваёй літасці (пра бога).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

twiddle​2 [ˈtwɪdl] v. BrE вярце́ць, круці́ць

♦

twiddle one’s thumbs/fingers біць лы́нды, бі́бікі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дуба́сіць, -а́шу, -а́сіш, -а́сіць; незак. (разм.).

1. каго (што). Жорстка, бязлітасна біць.

Яго ўжо не раз дубасілі за пакражу.

2. па чым, у што. Моцна стукаць.

Д. у дзверы.

|| зак. аддуба́сіць, -а́шу, -а́сіш, -а́сіць (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дубі́ць, дублю́, ду́біш, ду́біць; ду́блены; незак., што.

Апрацоўваць шкуру, футра, вытрымліваючы іх у асобых растворах.

Д. шкуры.

|| зак. вы́дубіць, -блю, -біш, -біць; -блены.

|| наз. дубле́нне, -я, н.

|| прым. дубі́льны, -ая, -ае.

Д. цэх.

Дубільная вытворчасць.

Дубільныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)