◎ Кышпало́ць ’перапёлка’ (Нар. лекс.). Другая аснова гэтага складанага слова, відаць, аднаго паходжання з перапіл (< *ре!!!реlъ), ’Першая да кыш (гл.)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паса́дны ’галоўны, асноўны’ (Яруш.), пасадны авёс ’авёс для кармлення каня ў дарозе’ (веткі, Мат. Гом.). З польск. posada ’аснова, фундамент’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

армату́ра

(лац. armatura = узбраенне)

1) сукупнасць прыбораў і прыстасаванняў для якога-н. апарата, машыны;

2) металічная аснова, каркас жалезабетоннага збудавання.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Пекяры́ца, (пекеры́ца) ’пякотка’ (нараўл., Мат. Гом.). Да пе́кці, пячы́ (гл.), аснова якіх была падоўжана экспрэсным суф. ‑ер‑ (параўн. блюзн‑ер‑ыць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

warrant​1 [ˈwɒrənt] n. (for)

1. о́рдар (на арышт);

a search warrant о́рдар на во́быск;

a travel warrant пуцёўка

2. асно́ва, падста́ва; пацвярджэ́нне;

He had no warrant for doing that. У яго не было падставы гэта рабіць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пастаме́нт

(лац. postamentum)

1) аснова помніка, статуі, калоны; п’едэстал (напр. гранітны п.);

2) падстаўка, на якой устанаўліваецца скульптура ў музеі, на выстаўцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

разе́та

(фр. rosette)

1) тое, што і разетка ў 3 знач.;

2) тып аграньвання каштоўных камянёў, пры якім аснова каменя застаецца плоскай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стэхіяме́трыя

(ад гр. stoicheion = аснова, элемент + -метрыя)

раздзел хіміі, які вывучае вагавыя і аб’ёмныя суадносіны паміж рэчывамі, што ўступаюць у хімічныя рэакцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кро́сны, красён; адз. няма.

1. Ткацкі станок. Ставіць кросны. □ І маці праз доўгія, сумныя вёсны Ткуць пояс квяцісты герою на кроснах. Броўка.

2. Ніцяная аснова, якая навіваецца на навой станка. Снаваць кросны. Навіваць кросны.

3. Палатно, тканіна. Ткаць кросны. □ Гэлька кросны тчэ на коўдру, на бялізну, на радно. Сташэўскі. / у перан. ужыв. [Апанаска] добра бачыў кроплі расы на кроснах, вытканых павукамі. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Банбе́нак ’бубен, барабан; чалавек, што гучна гаворыць’ (мазыр., Г. А. Цыхун, вусн. паведамл.). Польск. bębenek (bęben ’бубен’; прасл. аснова bǫb‑). Параўн. бамбэ́нак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)