нічагу́сенькі, займ.
Разм. Узмацняльная форма да нічога 1. Амаль што ўсе даведаліся аб сваіх. Адзін стары Міхайла нічагусенькі даведацца не можа... Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
на́трухам, прысл.
Абл. Трушком; робячы невялічкія крокі. У другой палове дня на вуліцы з клункам за плячыма амаль натрухам ішла бабуля. Федасеенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непрамака́льны, ‑ая, ‑ае.
Які не прапускае або амаль не прапускае вільгаці. Непрамачальнае адзенне. □ Палкоўнік быў у непрамакальным плашчы і танкісцкім шлеме. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
працяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Цягаць некаторы час. Усю зіму працягаў боты. □ — Я амаль усю вайну працягаў «максіма». Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
благачы́нны, ‑ага, м.
Служыцель культу, што кіруе цэрквамі некалькіх парафіі. Не простым на[ва]т, а благачынным папом ён [Красноўскі] стаў амаль праз месяц. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ахо́пліваць несов.
1. (заключать в свои границы) охва́тывать, обнима́ть;
збо́рнік ~вае ама́ль усё напі́санае пісьме́ннікам — сбо́рник охва́тывает почти́ всё напи́санное писа́телем;
2. (понимать) постига́ть, обнима́ть;
а. ро́зумам — постига́ть (обнима́ть) умо́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Даба́вак, дакладней, у дабавак: «І так ні пайшоў, а тут у дабавак ішчэ сын захварэў» (Сцяц.). Відаць, запазычанне з рус. вдоба́вок ’тс’. Параўн. відавочныя русізмы ў зэльвенскіх гаворках (прыклады з слоўніка Сцяц.): пасьці́ ’амаль’ (< почти), панара́віць, дзе́йсцвіе.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
напаўдзі́кі, ‑ая, ‑ае.
1. Амаль дзікі. Не стала .. таго саду, у якім раслі і раскашаваліся напаўдзікія яблыні. Сабаленка.
2. Недастаткова цывілізаваны. Напаўдзікае племя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наўгру́нь, прысл.
Абл. Бягом; угрунь. Мы хутчэй уціснулі вазы і амаль наўгрунь пагналі коней, каб не даць набракнуць таму, што схапілі сухім. Ермаловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пану́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.
Апусціць галаву, паныла схіліцца. Антон быў прыкметна расчараваны сённяшнім паляваннем, панурыўся і ішоў моўчкі амаль усю дарогу. Ляўданскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)