у́сце Месца, дзе адна рака ўпадае ў другую (Рэч.). Тое ж уток, улі́ў, зліў, уле́ва (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

біпла́н, ‑а, м.

Самалёт з дзвюма плоскасцямі, размешчанымі адна пад другой.

[Фр. biplan ад лац bis — двойчы і planum — плоскасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меджлі́с, ‑а, м.

Адна з палат парламента Ірана; назва парламента Турцыі.

[Ад араб. medžlis — сход.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўрадко́ўе, ‑я, н.

Адна з дзвюх частак вершаванага радка, раздзеленага цэзурай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скаўты́зм, ‑у, м.

Адна з форм буржуазнага дзіцячага і юнацкага руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увярэ́днік, ‑у, м.

Адна- і шматгадовая травяністая паўпаразітная расліна сямейства залознікавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кварц, -у, м.

1. Мінерал, адна з крышталічных разнавіднасцей крэменязёму.

2. Апраменьванне кварцавай лямпай з лячэбнымі мэтамі (разм.).

Прызначаць хвораму к.

|| прым. ква́рцавы, -ая, -ае.

○

Кварцавая лямпа — электрычная лямпа ў выглядзе невялікага балона з кварцавага шкла, якая дае ўльтрафіялетавыя прамяні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буза́¹, -ы́, ж.

1. Рэшткі вадкасці разам з асадкам; падонкі.

На дне бочкі засталася адна б.

2. Пітво з проса, грэчкі, ячменю, распаўсюджанае ў Крыме і на Каўказе.

3. Адклады на дне вадаёмаў.

Дзеці плюхаюцца ў бузе.

|| прым. бузяны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́езд, -а, М -дзе, мн. паязды́, паяздо́ў, м.

1. Тое, што і цягнік.

Прыгарадны п.

Таварны п.

2. Шэраг павозак, якія едуць адна за адной.

Санны п.

Вясельны п. (у народным вясельным абрадзе).

|| прым. паязны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сана́та, -ы, ДМ -на́це, мн. -ы, -на́т, ж.

Музычны твор для аднаго або некалькіх інструментаў, які складаецца з трох або чатырох кантрастуючых частак рознага характару і тэмпу, адна з якіх мае форму санатнага алегра.

С.

Бетховена.

|| прым. сана́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)