hässlich

a непрыго́жы, брды́кі; агі́дны

gégen j-n ~ sein — дрэ́нна паво́дзіць сябе́ ў адно́сінах да каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Смуро́д ‘непрыемны, агідны пах’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Ласт., Касп., Бяльк., Шат., Байк. і Некр., Сержп. Прымхі, Сл. ПЗБ), смо́рад ‘тс’ (Нас., Бяльк., Ласт., Байк. і Некр.), сюды ж смуро́д, сморо́д ‘чорныя парэчкі’ (ТС), смуро́да ‘тс’ (Бяльк.), смуро́ды ‘тс’ (Касп., Нік. Очерки). Укр. смо́рід, рус. смо́род, стараж.-рус. смородъ, польск. smród, в.-луж. smród, н. -луж. smrod ‘смурод; кал; чаромха’, чэш., славац. smrad, серб.-харв. смра̑д, славен. smrȃd, балг. смра́д, макед. смрдеа, ст.-слав. смрадъ. Прасл. *smordъ (іншая ступень чаргавання ў смярдзець, гл.) дакладна адпавядае літ. smárdas ‘смурод, агідны пах’, лат. smar̂ds ‘пах’, smarda ‘пах; апетыт; жаданне’, гоц. smarna ‘кал’, грэч. μορύσσω ‘рабіць чорным, пакрываць сажай, копаццю’; гл. Фасмер, 3, 691–692; Махэк₂, 561–562. Галосны ‑у‑ ў першым складзе тлумачыцца ўплывам кораня смур‑/хмур‑ (параўн. рус. пасмурный ‘пахмурны’), а таксама польск. smród. Фанетычная змена о > у, што сустракаецца ў некаторых дыялектах, не можа вытлумачыць такі пераход, бо ў час такой змены корань павінен быў гучаць як *smaród‑ (Векслер, Гіст., 115). Сной₂ (563) разглядае *smordъ як дэвербатыў ад прасл. *smorditi (параўн. польск. smrodzić), каузатыўнага дзеяслова ад прасл. *smŕ̥děti ‘смярдзець’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прескве́рный разг.

1. (очень скверный) (ве́льмі) дрэ́нны, (ве́льмі) пага́ны; (ве́льмі) ке́пскі, (ве́льмі) благі́; (ве́льмі) га́дкі, (ве́льмі) бры́дкі; (ве́льмі) агі́дны; (ве́льмі) паску́дны;

2. (плохого качества) (ве́льмі) дрэ́нны; (ве́льмі) ке́пскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Molch

m -(e)s, -e

1) заал. салама́ндра, трыто́н

2) жарт. дзіва́к, мі́лы чалаве́к

3) агі́дны чалаве́к, пачва́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

презре́нный

1. прич. занядба́лы, пагарджа́ны; пагрэ́баваны; см. презре́ть;

2. прил. (отвратительный) агі́дны; (мерзкий) паску́дны; (никчёмный) нікчэ́мны; (жалкий) нікчэ́мны, няшча́сны;

презре́нный раб нікчэ́мны (няшча́сны) раб;

◊

презре́нный мета́лл шутл. нікчэ́мны мета́л.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

отта́лкивающий

1. прич. які́ (што) адпіха́е (адпі́хвае), які́ (што) адшту́рхвае; які́ (што) аддаля́е; ад яко́га адваро́чвае, які́ (што) выкліка́е агі́ду, непрые́мнасць (у каго́); см. отта́лкивать;

2. прил. (отвратительный) агі́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

foul​2 [faʊl] adj.

1. бру́дны; смярдзю́чы;

foul air смярдзю́чае паве́тра;

foul water бру́дная вада́

2. дрэ́нны (пра надвор’е)

3. агі́дны, бры́дкі;

foul language брыдкасло́ўе, бры́дкая ла́янка

4. несумле́нны;

foul play/means несумле́нная гульня́/несумле́нныя сро́дкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

infamous

[ˈɪnfəməs]

adj.

1) нясла́ўны, бяссла́ўны; з благо́ю сла́вай, рэпута́цыяй; публі́чна зьнясла́ўлены, зганьбава́ны

2) гане́бны; паску́дны, агі́дны

3) Law пазба́ўлены грамадзя́нскіх право́ў; абмежава́ны ў право́х

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

nasty [ˈnɑ:sti] adj.

1. непрые́мны, бры́дкі, агі́дны;

a nasty smell агі́дны пах, смуро́д;

nasty weather дрэ́ннае надво́р’е

2. зло́сны, зласлі́вы, нядобразычлі́вы; раздражнёны;

a nasty remark з’е́длівая/ядаві́тая заўва́га;

a nasty temper ця́жкі хара́ктар

3. бры́дкі, непрысто́йны;

nasty language ла́янка, брыдкасло́ўе, бры́дкая гаво́рка

4. небяспе́чны, пагража́льны;

a nasty accident небяспе́чнае/жу́даснае здарэ́нне;

a nasty bend небяспе́чны паваро́т/заваро́т, небяспе́чная паваро́тка (дарогі);

a nasty cut глыбо́кі парэ́з;

a nasty illness ця́жкае/сур’ёзнае захво́рванне

♦

get/turn nasty узлава́цца, раззлава́цца; перайсці́ да пагро́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vile [vaɪl] adj.

1. infml ве́льмі ке́пскі, нічо́га нява́рты; агі́дны;

vile weather жу́даснае надво́р’е;

He has a vile temper. У яго кепскі нораў.

2. fml по́длы, гане́бны, ні́зкі;

vile language брыдкасло́ўе, бры́дкая гаво́рка;

a vile sin ця́жкі грэх

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)