Вагні́ца ’хвароба’ (КТС). Да агонь. Параўн. рус. вогник, укр. вогневиця, огневиця ’тс’. Словаўтваральная паралель в.-луж. wodnica ’вадзяная хвароба’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перацяплі́цца (перэі(епліцца) ’перагарэць, стаць попелам’ (Растарг.). Да пера- і цяпліцца ’паліцца (у печы), ацяпляцца’ < цяпло (гл.), цяпельцаагонь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

krzesać

незак. выкрасаць, выкрэсваць, высякаць;

krzesać ogień — высякаць агонь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

morderczy

забойчы;

otworzyć morderczy ogień вайск. адкрыць забойчы агонь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. Вывяргаць ротам прынятую ежу; ванітаваць. Незнаёмы ляжаў, скурчыўшыся абаранкам, часта, надрыўна рыгаў. Асіпенка. // перан.; чым. Выкідваць, вывяргаць (полымя, агонь і пад.). У .. [гаспадара] ёсць такая палка, якая рыгае агнём... І калі той агонь пападае ў каго, той памірае на месцы... Сачанка.

2. Моцна ікаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паперакіда́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Перакінуцца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Паперакідацца цераз плот. Паперакідаўся агонь на будынкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абру́шыць сов.

1. обру́шить; завали́ть;

2. перен. обру́шить;

а. аго́нь на во́рага — обру́шить ого́нь на врага́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

загараджа́льны

1. воен. загради́тельный;

з. аго́нь — загради́тельный ого́нь;

2. (служащий защитою) огради́тельный;

~ныя збудава́нні — огради́тельные сооруже́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Fuer

n -s, -

1) аго́нь, по́лымя

~ nmachen — распалі́ць аго́нь

~ ist usgegangen — аго́нь пату́х

in ~ gerten* — загарэ́цца

2) пажа́р

3) стральба́

dirktes ~ — стральба́, страляні́на прамо́й наво́дкай

bebachtetes ~ — аго́нь, які́ карэкці́руецца

~ uslösen [eröffnen] — адкры́ць аго́нь

4) запа́л, па́лкасць

mit ~ — жва́ва, ажыўлена

◊ ~ und Flmme sein (für A) — захапі́цца (кім-н., чым-н.)

die Hand für j-n [für etw.] ins ~ lgen — ≅ даць галаву́ адсе́кчы за каго́-н. [за што-н.]

für j-n durchs ~ ghen* — пайсці́ за каго́-н. у аго́нь і ваду́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

uspusten

1.

vt тушы́ць, гасі́ць, задзьму́хваць (агонь)

2.

vi аддыхацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)