moralist

[ˈmɔrəlɪst]

n.

1) чалаве́к з мара́льлю

2) маралі́ст -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

tactless

[ˈtæktləs]

adj.

нетакто́ўны, бестакто́ўны; недаліка́тны

a tactless person — нетакто́ўны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

viper

[ˈvaɪpər]

n.

1) зьмяя́, га́дзіна f.

2) зласьлі́вы, прада́жны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Westerner

[ˈwestərnər]

n.

чалаве́к з захо́дняй ча́сткі Злу́чаных Шта́таў або́ Кана́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

zombie

[ˈzɑ:mbi]

n.

зо́мбі m., indecl.; жывы́ нябо́жчык; вя́лы, апаты́чны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

абармо́т, -а, М -мо́це, мн. -ы, -аў, м. (разм., неадабр.).

Чалавек, учынкі і паводзіны якога выклікаюць абурэнне; нягоднік, прайдоха, ашуканец, грубіян.

|| ж. абармо́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

абітурые́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які паступае ў вышэйшую або спецыяльную навучальную ўстанову.

|| ж. абітурые́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. абітурые́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

агі́дны, -ая, -ае.

Які выклікае агіду (у 1 знач.); вельмі дрэнны, брыдкі, гадкі. А. пах. А. ўчынак. А. чалавек.

|| наз. агі́днасць, -і, ж. Кожная а. павінна сваю прыстойнасць мець (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

бядня́к, бедняка́, мн. беднякі́, бедняко́ў, м.

1. Незаможны, бедны чалавек.

2. Бедны селянін, якога эксплуатавалі багачы (гіст.).

|| ж. бядня́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. бядня́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

вар’я́т, -а, М -р’я́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Псіхічна хворы чалавек.

2. Пра таго, хто дзейнічае безразважна; шалёны; дзівак (лаянк.).

|| ж. вар’я́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)