Verbum

ка́мбала, -ы, ж.

Прамысловая марская рыба са сплюснутым целам з вачамі на адным баку.

|| прым. ка́мбалавы, -ая, -ае.

Сямейства камбалавых (наз.).

камбіко́рм, -у, м.

Скарачэнне: камбінаваны корм; прыгатаваная ў пэўных прапорцыях сумесь сухіх кармоў для жывёлы.

|| прым. камбіко́рмавы, -ая, -ае.

Камбікормавая прамысловасць.

камбінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак.

1. што. Злучаць, спалучаць розныя (але аднародныя) элементы ў пэўным парадку ў адно цэлае (у 1 знач.).

К. розныя адценні фарбаў.

2. Рабіць камбінацыю (у 2 знач.; разм.).

|| зак. скамбінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е, -ну́й; -нава́ны.

|| наз. камбінава́нне, -я, н.

камбіна́т, -а, М -на́це, мн. -ы, -аў, м.

Аб’яднанне прамысловых прадпрыемстваў розных вытворчых галін, а таксама аб’яднанне дробных прадпрыемстваў.

К. бытавых паслуг.

Швейны к.

|| прым. камбіна́цкі, -ая, -ае і камбіна́таўскі, -ая, -ае.

камбіна́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Той, хто схільны да камбінацый (у 2 знач.), які ўмее дасягаць чаго-н. рознымі спосабамі.

|| ж. камбіна́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. камбіна́тарскі, -ая, -ае.

камбінато́рны, -ая, -ае (спец.).

Заснаваны на камбінаванні.

К. аналіз (у матэматыцы). Камбінаторнае змяненне гукаў.

камбінато́рыка, -і, ДМ -рыцы, ж.

Раздзел дыскрэтнай матэматыкі, які вывучае, колькі магчымых злучэнняў элементаў існуе ў зададзеным канечным мностве.

камбіна́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Спалучэнне, злучэнне, узаемна абумоўленае размяшчэнне чаго-н.

К. лічбаў.

К. фарбаў.

2. Складаная задума, сістэма прыёмаў для дасягнення якой-н. мэты.

Хітрая к.

Шахматная к.

|| прым. камбінацы́йны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

камбінезо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Суцэльны касцюм з курткі і штаноў.

|| прым. камбінезо́нны, -ая, -ае.

ка́мбуз, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Кухня на судне.

|| прым. ка́мбузны, -ая, -ае.