Verbum

аўтапо́езд, ‑а, м.

Састаў з аўтамабіля-цягача і прычэпа або паўпрычэпа.

ве́яльшчык, ‑а, м.

Той, хто вее збожжа або працуе пры веялцы.

во́рвань, ‑і, ж.

Уст. Тлушч, здабыты з марскіх жывёл або рыб.

альбо́, злучнік.

Ужываецца ў тых самых значэннях, што і злучнік «або».

англіцы́зм, ‑а, м.

Слова або моўны выраз, запазычаныя з англійскай мовы.

[Фр. anglicisme.]

апеля́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба, якая падае або падала апеляцыю.

двухчле́н, ‑а, м.

Сума або рознасць двух алгебраічных выразаў (членаў); біном.

дыскрыміна́цыя, ‑і, ж.

Абмежаванне або пазбаўленне правоў, нераўнапраўнае становішча. Расавая дыскрымінацыя.

[Ад лац. discriminatio — адрозненне.]

дэфекты́ўны, ‑ая, ‑ае.

З фізічнымі або псіхічнымі недахопамі; ненармальны. Дэфектыўнае дзіця.

іго́льнік, ‑а, м.

Падушачка або скрыначка для захоўвання швейных іголак; ігольніца.