Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
peg leg
1) драўля́ная нага́
2) informalчалаве́к з драўля́най наго́ю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
prostitute
[ˈprɑ:stətu:t]
n.
1) прастыту́тка f.
2) халу́й -я́m., прада́жны чалаве́к
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
vulgarian
[vʌlˈgeriən]
n.
1) вульга́рны, нявы́хаваны чалаве́к
2) бага́ты вы́скачка, парвэню́m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
abilities
pl.
здо́льнасьці; разумо́выя здо́льнасьці
a man of abilities — таленаві́ты чалаве́к
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
driller
[ˈdrɪlər]
n.
1) бураві́к -а́m. (чалаве́к)
2) сьве́рдзел -ла m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
explicit
[ɪkˈsplɪsɪt]
adj.
1) я́сны, выра́зны, дакла́дны (інфарма́цыя)
2) шчы́ры, адкры́ты (чалаве́к)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ВАЎКАЛА́К
(ад стараслав. влък воўк + длакъ поўсць),
вобраз у старадаўніх павер’ях беларусаў і інш.слав. народаў; пярэварацень, чалавек, які чароўным спосабам ператварыўся ў воўка. Уяўлялі, што ў адрозненне ад звычайнага воўка ваўкалак больш высокага росту, з вялікай галавой, чатырма вачыма, вые не па-воўчы, а стогне і плача, як чалавек. Паводле паданняў, ваўкалакаў падзялялі на дзве групы: ваўкалакі — фантастычныя істоты, у якіх нібыта ператваралі людзей чараўнікі, і ваўкалакі, у якіх ператвараліся самі чараўнікі.
Генетычна вобраз ваўкалака звязаны з татэмізмам, абрадамі пераапранання ў шкуры татэмных жывёл, якім пакланяліся (у мінулым гуцулы нават спраўлялі свята воўка). Паступова вобраз ваўкалака страціў рэліг. значэнне і захаваўся ў фальклоры як фантастычны персанаж.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
грамадзя́нін, ‑а; мн. ‑дзяне, ‑дзян; м.
1.Чалавек, які адносіцца да пастаяннага насельніцтва краіны, карыстаецца правамі і выконвае абавязкі, устаноўленыя яе канстытуцыяй. Грамадзянін Савецкага Саюза.
2.Высок. Свядомы член грамадства, чалавек, які падпарадкоўвае асабістыя інтарэсы інтарэсам грамадства. Карл Маркс — грамадзянін свету.
3. Дарослы чалавек, мужчына, а таксама форма звароту да яго. — Вам што трэба, грамадзянін? — холадна звярнуўся да .. [фабрыканта] Саламон.Бядуля.[Дзяўчына:] Там адзін грамадзянін просіць прыняць яго без чаргі.Крапіва.
4.Уст. Жыхар горада, гараджанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэбі́л
(лац. debillis = кволы, слабы)
чалавек з лёгкай формай прыроджанай псіхічнай непаўнацэннасці, разумовай адсталасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)