Verbum

дакучлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дакучлівага. Можна было б паехаць і зараз, але гэта палічаць за нясціпласць, нетактоўнасць, дакучлівасць. Караткевіч.

звяглівасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць звяглівага; надакучлівасць, назойлівасць. [Пацяроб] без ладу, з чыста бабскай звяглівасцю ўтыкаўся ў прамову кожнага. Зарэцкі.

золкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан золкага. Паветра было вільготнае, халаднаватае, і золкасць працінала старэчыя плечы дзеда Ахрэма. Кавалёў.

кансерватыўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць кансерватыўнага. Кансерватыўнасць поглядаў. ▪ С першых жа дзён Максіму прышлося ваяваць з сялянскай кансерватыўнасцю. Колас.

колкасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць колкага ¹ (у 2 знач.). Колкасць заўвагі.

2. З’едлівая насмешка, колкая заўвага. Гаварыць колкасці.

недастатковасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць недастатковага. Недастатковасць абвінаваўчых матэрыялаў.

2. Спец. Недастатковая функцыя якога‑н. фізіялагічнага органа. Сардэчная недастатковасць.

непадобнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць непадобнага; адсутнасць падабенства. Трымаецца [хлопец] горда, незалежна — і яго непадобнасць на другіх кідаецца ў вочы. Навуменка.

непраходнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць непраходнага.

2. Спец. Няздольнасць прапускаць што‑н. (аб органах чалавека або жывёлы). Непраходнасць кішэчніка.

нязвычнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць нязвычнага. Нешта гняце.. [Валодзю]: ні то сорам, ні то нязвычнасць становішча, у якое ён трапіў. Федасеенка.

павярхоўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць павярхоўнага. Павярхоўнасць назіранняў. ▪ Шмат было павярхоўнасці і схематызму ў творчасці рэжысёраў і аператараў. «Беларусь».