Рас ’нераст у рыбы’ (нясвіж., ЛА, 1), таксама звязаны з ім (і, што паказальна, зафіксаваны там жа) дзеяслоў расу́е ’рыба нерастуе’, пры якім прывабна, але наўрад ці магчыма актуалізаваць інфінітыўную форму накшталт *расава́ць. Аддалены вынік словаўтваральна-семантычнага пераасэнсавання лексемы не́рас (< не́раст, гл.), якая магла ўспрыняцца як адмоўная форма рас і, такім чынам, дээтымалагізавацца. У сувязі з гэтым на карце № 327 (ЛА, 1) звяртае на сябе ўвагу заходняя мікраізаглоса субстантыўных і дзеяслоўных форм без фінальнага ‑т.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зжыць, зжыву, зжывеш, зжыве; зжывём, зжывяце; зак.

1. каго. Стварыўшы для каго‑н. невыносныя ўмовы, загубіць, знішчыць. Зжылі злоснікі добрага чалавека.

2. што. Пазбавіцца ад чаго‑н., ліквідаваць што‑н. Зжыць недахопы. □ — Вось тут і там, пад гэтымі стрэхамі, жывуць людзі. Жывуць яны ў цемнаце і ў гразі, і многія з іх думаюць, што толькі і свету, што тут, пад гэтымі шэрымі стрэхамі. У сваім жыцці гэтыя людзі як бы ненавідзяць адзін аднаго... Што ж рабіць тут такое, каб зжыць гэта ўсё? Чорны.

3. Пражыць (жыццё, гады і пад.). — Я дык не помню, каб так усё гарэла пад восень. І мама не помніць, не расказвала, а сем дзесяткаў зжыла. Пташнікаў. Век зжыць — не мех сшыць. Прыказка.

•••

Зжыць са свету каго — тое, што і зжыць (у 1 знач.).

Зжыць сябе — выявіць сваю нежыццёвасць, аказацца мала прыгодным, непатрэбным; састарэць. Прыгонніцтва канчаткова зжыло сябе. Ларчанка. Сентыменталізм як плынь зжыў сябе. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

perfume

1. [ˈpɜ:rfju:m]

n.

1) духі́ pl., парфу́ма f.

2) прые́мны пах, во́дар -у m., духмя́насьць f.

2. [pərˈfju:m]

v.

1) напаўня́ць во́дарам

2) наду́шваць каго́-што, апы́рскваць духа́мі, чым-н. паху́чым; наду́швацца, апы́рскваць сябе́ духа́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

attract

[əˈtrækt]

1.

v.t.

1) прыця́гваць, прыцяга́ць

A magnet attracts iron — Магні́т прыця́гвае жале́за

2) прыця́гваць да сябе́, на́дзіць, палані́ць; захапля́ць

to attract away (from) — адця́гваць, адцягну́ць ад каго́-чаго́

2.

v.i.

прыцяга́ць, быць прыва́бным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

разу́мнік м, разу́мніца ж разм Klúge (sub) m, f -n, -n, klúger Kopf; Schláukopf m -(e)s, -köpfe; ártiges Kind (у дачыненні да дзіцяці);

стро́іць [рабі́ць] з сябе́ разу́мніка den Néunmalklugen spíelen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zusámmenbeißen

* vt сціска́ць (зубы)

die Zähne ~ — сці́снуць зу́бы (ад болю); узя́ць сябе́ ў ру́кі; цярпе́ць, сці́снуўшы зу́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zusámmenreißen

*

1.

vt pyйнава́ць, разбіра́ць, зно́сіць (будынак)

2.

(sich) браць сябе́ ў ру́кі, (з ця́жкасцю) авало́дваць сабо́ю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinschränkung

f -, -en абмежава́нне

~ der Rüstungen — скарачэ́нне ўзбрае́нняў

sich (D) ~en áuferlegen — абмежава́ць сябе́ ў чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áuftreten

n -s

1) з’яўле́нне

2) вы́ступ

3) паво́дзіны

er hat ein sícheres ~ — ён паво́дзіць сябе́ ўпэўнена

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hässlich

a непрыго́жы, брды́кі; агі́дны

gégen j-n ~ sein — дрэ́нна паво́дзіць сябе́ ў адно́сінах да каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)