кампліме́нт м Komplimént n -(e)s, -e; Schmeicheléi f -, -en;
(з)рабі́ць кампліме́нт ein Komplimént máchen;
рассыпа́цца ў кампліме́нтах (перад кім-н) j-n mit Kompliménten überschǘtten
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
льга прысл, (пасля зычнага і на пачатку сказа ільга́) у знач безас вык перакладаецца пры дапамозе дзеяслова dürfen*;
ці льга гэ́та рабіць? ob man es tun darf?
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
нала́дзіцца
1. in Gang [Órdnung] kómmen*, ánlaufen* vi;
рабо́та ніяк не нала́дзіцца die Árbeit will nicht recht ánlaufen*:
2. (прыладзіцца рабіць што-н) sich gut éinrichten, sich régeln
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
натачы́ць
1. разм (рабіць вострым на тачыле) schléifen* vt;
2. (вырабіць нейкую колькасць на такарным станку) (éine bestímmte Ménge) dréhen vt (па метале); dréchseln vt (па дрэве)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
жа́рыць м разм
1. (моцна прыпякаць):
со́нца жа́рыць die Sónne brennt [sticht];
2. разм (рабіць што-н з азартам):
жа́рыць на па́мяць цэ́лыя старо́нкі gánze Séiten áuswendig hérsagen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зла́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.
Разм.
1. Патрапіць рабіць што‑н. узгоднена, стройна. Зладзіцца пець. Зладзіцца танцаваць.
2. Атрымацца, уладзіцца. — Ніна — дзяўчына добрая, .. — пахваліла Ганна. — І табе, Зоська, чалавек добры надарыўся, лепшага і я табе пажадаць не магла. Дык няхай бы ўсё яно зладзілася, як трэба. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гато́ўнасць ‑і, ж.
1. Стан гатовага (у 1 знач.); падрыхтаванасць. Баявая гатоўнасць. □ Змена, стаўшы на пост, рапартуе аб поўнай гатоўнасці стаяць да канца. Брыль.
2. Згода, жаданне рабіць што‑н. Ігнат глянуў на хлопцаў. Тыя шчыра выказалі сваю гатоўнасць пайсці разам з бацькам на любую справу. Кавалёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выдава́ць, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; незак.
1. Незак. да выдаць.
2. Рабіць уражанне, здавацца, выглядаць. Больш за ўсё запомніўся ў той дзень бацька. Ён неяк быў згорбіўся і выдаваў старым-старым. Сабаленка. Размяркоўвалі сена на вока, і кожны стараўся мацней утаптаць воз, каб ён выдаваў меншым. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акало́дак, ‑дка, м.
1. Падраздзяленне пуцявой дыстанцыі. Засталося атрымаць сталую пасаду дзе-небудзь на лініі, замкнуцца ў вузкія рамкі свайго акалодка. Шынклер.
2. Падраздзяленне паліцэйскага гарадскога ўчастка ў дарэвалюцыйнай Расіі.
3. Уст. Лячэбны пункт пры воінскай часці. [Старшыня:] — Заўтра я павяду ўсіх.. у акалодак рабіць уколы. Каваль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адгавары́ць, ‑гавару, ‑гаворыш, ‑гаворыць; зак., каго.
Пераканаць не рабіць чаго‑н., угаварыць адмовіцца ад чаго‑н. Хацеў [Сомік] на суд падаваць, ды людзі адгаварылі; казалі, што неяк сорам і судзіцца за дзесяць снапоў аўса. Крапіва. Зораў у апошні раз паспрабаваў адгаварыць Каленіка ад задуманага ім плана. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)